Film: The Limits of Control

Marco (Marco-van-Hoof)
Met verschillende Spaanse locaties als decor is een mysterieuze, strak in het pak gestoken, uiterst zwijgzame en kalme eenling (gespeeld door Isaach De Bankolé) in Jim Jarmusch' The Limits of Control bezig met een klus. Dat deze 'loner' buiten de wet opereert wordt al snel duidelijk. Maar wat zijn karwei exact inhoudt blijft vaag. Wat wel zonneklaar is, is dat hij vastbesloten is het plan tot een goed einde te brengen en dat hij zich door niets of niemand laat afleiden. Een niet onaantrekkelijke jonge vrouw (Paz de la Huerta) ligt op een dag naakt op hem te wachten, maar haar wachten wordt niet beloond: Hij laat haar vele pogingen en blote billen telkens voor wat ze zijn. Alles gaat om de klus, de rest is niet belangrijk.



De in Ivoorkust geboren De Bankolé speelt de afstandelijke, emotieloze anti-held zonder naam (overigens wordt geen enkel personage bij naam genoemd) zeer beheerst in deze traag vertelde en door de befaamde cameraman Christopher Doyle goed in beeld gebrachte film. De Bankolé's einzelgänger loopt rustig door een werkelijkheid die bijzonder veel weg heeft van de onze maar waar de situaties toch net iets te onwaarschijnlijk zijn om precies te passen in de wereld die wij kennen. Om het doel van zijn missie te bereiken treft hij markante tussenpersonen die hem een luciferdoosje geven met daarin een papiertje met een geheimzinnige code. Degenen die hem deze codes geven (onder andere Tilda Swinton met platinablonde pruik en John Hurt in cameo's) vragen hem bij wijze van begroeting of hij Spaans spreekt. Daarna beginnen ze een korte, curieuze monoloog over uiteenlopende onderwerpen voordat ze in één of twee korte zinnen ter zake komen. Deze herhalingen leveren de glimlach der herkenning op, maar het moet gezegd dat de inhoud en vorm van deze monologen niet bepaald nieuw zijn binnen de arthousecinema. Andere herhaalde elementen zullen minder aanspreken. Zo zijn er meerdere keren sterk op elkaar lijkende scènes te zien waarin de 'lone man' zijn Tai Chi-oefeningen doet of naar een museum gaat. Spannend is anders.



Het laatste stuk van de film schuurt enigszins. Doordat de hele film niet helder wordt wat nu precies de missie is van de eenzaat en de focus meer ligt op de sfeer en merkwaardige situaties, is er geen gevoel van plotstuwing. Je krijgt niet het idee dat er naar een belangrijke ontknoping toe wordt gewerkt. Als de climax dan toch komt, heeft deze dan ook weinig impact. Het voelt meer als een scène die noodzakelijk is om een afgerond verhaal (dat is de film ondanks alle vaagheid wel degelijk) te bewerkstelligen dan als het schouwspel waar al de hele film met spanning op gehoopt wordt.

De afwezigheid van tempo gecombineerd met een niet-concrete plot zal ongetwijfeld velen doen gapen terwijl anderen deze elementen juist bijzonder zullen waarderen. Desalniettemin zal niemand kunnen ontkennen dat De Bankolé heel strak in zijn rol zit en dat cameraman Doyle zijn goede reputatie waarmaakt.

Label: A-Film Releasedatum: 3 december 2009 Kijkwijzer:
Waardering Film:

Kijk voor meer films en dvd's in Film, Tv & Radio.