DJ Hero

Frank (Frankii) 30-10-2009 00:22

De afgelopen jaren is duidelijk geworden dat rhythm-games ongelooflijk populair zijn. In menig huishouden zie je dan ook verschillende plastic instrumentjes naast de console in de kast staan. Activision heeft duidelijk te smaak de pakken en heeft al vijf Guitar Hero\'s voor de consoles uitgepoept. En daarnaast zelfs nog wat spin-offs op de handhelds. Nu de meeste mensen het nadoen van een rockster langzaamaan wel een beetje gehad hebben, introduceert Activision een ander vorm van vermaak. DJ Hero! Dus gooi dat drumstel aan de kant, haal die gitaar van je schouder, hang je huiskamer vol met discolichten en gooi die voetjes van de vloer!

DJ Hero volgt zoals te verwachten het al ongelooflijk succesvolle concept van Guitar Hero. De gameplay komt dan ook aardig overeen. Nog steeds zie je \'noten\' over een snelweg, wat nu een lange bocht is geworden, naar je toe vliegen en moet jij op het juiste moment de juiste actie uitvoeren. De hoeveelheid acties is ten opzichte van Guitar Hero verhoogd. Zo heb je naast de drie kleurenknoppen die je in moet drukken op de \'plaat\' ook nog een crossfader; zo\'n schuifje waarmee je het geluid op kanalen kunt wisselen. De crossfader-moves zie je als lijntjes die naar links en naar rechts schuiven. Deze moet je volgen door je crossfader naar links en naar rechts te duwen. De lange noten met pijlen die je op je af komen zijn scratch-moves. In de makkelijkere nummers maakt het niet uit op welk ritme je de plaat op en neer duwt. Maar op de hogere moeilijkheidsgraad staan er specifieke pijltjes op bepaalde momenten wat inhoudt dat je de plaat precies op het juiste moment naar voor of naar achter moet duwen. Het scratchen is echt behoorlijk tof, en na heel wat uurtjes aan gameplay kon ik er nog steeds geen genoeg van krijgen. Je zult wel even de beste houding voor je scratch-hand moeten zoeken. Het tegelijk indrukken van de blauwe knop, die vrij dicht bij het midden zit, en snel scratchen is behoorlijk lastig. Het wordt dan ook aangeraden je duim mee te laten helpen bij het scratchen. Maar drie knoppen op een plaat en een schuifje, dat klinkt simpel, maar het tegendeel is waar. Als je eenmaal lekker bezig bent voelt het wel echt enorm goed. Qua gevoel vind ik dat je met DJ Hero je meer een echte DJ voelt, dan dat je je met Guitar Hero een echte gitarist voelt. Je hebt hier en daar ook de kans om je eigen draai aan de nummers te geven. Zo heb je de effects-dial waarmee je een effect kunt gooien op sommige stukken, het naar links en naar rechts draaien van deze knop op je Deck verandert het effect.

DJ Hero is opgebouwd uit setlists. Dit zijn vier of vijf nummers achter elkaar die samen een optreden vormen. Bij het vrijspelen van alle setlists ben je verplicht alle nummers achter elkaar te spelen, later kun je nog wel losse nummers kiezen in de quick-play mode. Als je als Guitar-Hero expert denkt dat je DJ Hero meteen op expert aankan lijkt het in de eerste twee setlists nog best te werken. Maar na een paar setlists merk je dat de game toch aanzienlijk moeilijker is dan Guitar Hero. De hoeveelheid verschillende acties, en de snelheid waarin je ze moet uitvoeren maakt de game echt enorm moeilijk en soms frustrerend. Je kunt kiezen uit vijf moeilijkheidsgraden waarvan de eerste twee belachelijk makkelijk zijn. Pas op de hoogste moeilijkheidsgraad krijg je echt het gevoel dat je de DJ aan het uithangen bent. Het lijkt af en toe een chaos van verschillende knoppen, scratches en cross-fader moves die op een hoog tempo op je afkomen en die jij moet vertalen naar een logisch ritme. In het begin is dit dan ook echt niet te doen, maar je zal merken dat het met het uur makkelijker gaat. De laatste setlists zijn wel echt bijna onhaalbaar. Een beetje Through the Fire and the Flames op expert niveau zeg maar. In DJ Hero kun je niet afgaan, zelfs als je het hele nummer niks doet zul je het einde gewoon nog bereiken. Om nieuwe setlists vrij te spelen zul al je liedjes met zoveel mogelijk sterren moeten afmaken. Niet alleen zul je dan nieuwe setlists vrijspelen maar ook nieuwe karakters, kleren, DJ-sets en discozalen.

Leuk natuurlijk dat je je favoriete karakter een beetje kunt customizen, maar dit hebben we allemaal al eerder gezien en zal je dus niet echt verrassen. Je merkt dat het een opnieuw begonnen franchise is welke totaal geen toffe extraatjes bevat. Er zit niet eens een verhaaltje in de game verwerkt. Je start de game op, begint te spelen en that\'s it. Een tof introfilmpje is nog net aanwezig. Maar goed, het gaat natuurlijk allemaal om de muziek. De complete setlist is enorm gevarieerd en uitgebreid. Je hoort nummers voorbij komen van allerlei genres. Voor ieder wat wils, zelfs voor de doorgewinterde rockfan. Voor degenen die echt niet van hun gitaartjes af kunnen blijven zijn er setlists waarmee je met een gitaar kunt inspringen. Verder is hier voor de gitaar totaal geen uitdaging omdat het de DJ is die de hoofdrol speelt, de gitaar speelt alleen maar wat standaard riffjes van bijvoorbeeld liedjes van The Foo Fighters. Toch is het een leuke toevoeging aan het geheel.