Empire: Total War

Freek (Gent89)
Vanuit de mist suist er een kanonskogel over mijn linie. Met een luide knal slaat de kogel tegen een oude schuur. Mijn kanonnen beantwoorden het vuur, maar door de mist richten ze niet zo secuur als ik zou willen. Ergens in die mist schuilt een vijandig leger, klaar om mij uit mijn welvarende kolonie te verjagen. Vanuit de mistflarden zie ik de vijand naderen. Ik laat mijn soldaten wachten met schieten tot ze zo dicht mogelijk genaderd zijn. Een laatste kanonsalvo klinkt en een hele rij van mijn musketiers wordt weggevaagd. De soldaten beginnen onrustig te worden, maar blijven in de linie. Dan geef ik het bevel tot schieten. Vijfhonderd musketten worden omhoog gericht om een dodelijk salvo af te leveren. De helft gaat echter maar af; door de mist is het kruid in sommige geweren nat geworden en weigeren ze af te gaan. Tijd om het kruid te vervangen is er helaas niet, de vijand is aan de beurt om te schieten en mijn mannen vallen bij bosjes.

Empire: Total War de nieuwste game in de Total War reeks van The Creative Assembly, onder toezicht van SEGA. Zoals het een Total War-game betaamt wordt er afgewisseld tussen een campagnemap, waar je je steden onderhoudt en je legers verplaatst, en een real-time strategymodus, waar je de strijd levert. Deze game brengt ons terug naar de achttiende eeuw, een tijd vol handel, avontuur en vooral oorlog. Het spel is zo intens groot en omvangrijk dat ik bijna niet weet waar te beginnen. Om een idee te krijgen hoe groot, lijkt het met verstandig om dit eerst even uit te leggen.

Anders dan bij de vorige Total War-games (lees hier de special), die zich vooral in Europa afspeelden, kan je in Empire letterlijk de wereld rond. Zo is er Europa, wat de uitvalsbasis van de meeste fracties is, als ‘middelste’ kaart. Links van Europa vinden we Amerika; een gebied vol mogelijkheden tot koloniseren en weer links van Amerika, of rechts van Europa, kan je aan de slag in India, een land bijna geheel in handen van de Mongolen en de Maharati, en zeer rijk aan exotische handelswaar. Door middel van ‘travelroutes’ is het mogelijk om van het ene naar het andere continent te varen, al kan je van India ook te voet naar Europa.

De topografen onder ons missen in mijn beschrijving van de wereld waarschijnlijk een groot deel van Azië, Rusland en Afrika. Deze gebieden zitten niet in de game. China staat wel op de kaart, maar is niet te betreden. Afrika staat grotendeels niet op de kaart, het enige stuk waar je kan komen is rond de Middellandse zee. Er mist ook een stuk van Zuid-Amerika, de kaart houdt op ter hoogte van Suriname. Moet je je nu bedrogen voelen? Welnee, ondanks dat deze gebieden er niet inzitten is er genoeg te doen. Zo heb ik al een aantal dagen gespeeld en ben nog niet eens op een vijfde van de kaart actief geweest.

Voordat ik aan de slag ging met een grote campagne heb ik eerst de grootschalige tutorial gespeeld. Deze “Road to Independence” vertelt het verhaal van het onafhankelijk worden van de Verenigde Staten. Je begint met een Engelse kapitein in de koloniale tijd en eindigt met George Washington, de eerste Amerikaanse president. Tijdens deze tutorial wordt je haarfijn uitgelegd hoe het spel in elkaar steekt en wat voor mogelijkheden er zijn. Na het spelen van deze ‘proef’-campagne vond ik het echter tijd voor de grand campaign.