Killzone 2
Killzone 2 werd in 2005 onthuld door Sony met een prachtige “ingame” trailer die zou laten zien wat de Playstation 3 allemaal mogelijk kon maken. Helaas moest Sony toegeven dat de trailer niet ingame was en volledig CG bleek te zijn. Hiermee werd Killzone 2 in één klap het lachertje van de klas en kreeg het Nederlandse Guerilla de taak om aan de gigantische verwachtingen te voldoen. Zo tegen de release aan is de hype flink opgebouwd en hebben we bij FOK!games een vroege versie gehad om dit spel te reviewen.
In Killzone 2 gaat het verhaal verder waar het bij het vorige deel ophield. In Killzone was de planeet Vekta aangevallen door de Hellghast. Scolar Visari vindt dat de Hellghast meer verdienen dan de onderdrukking die ze hebben ondergaan van Vekta en de Aarde en besluit aan te vallen. De aanval wordt afgeweerd en er wordt besloten om Scolar Visari te arresteren. Hiervoor wordt een aanval gepland op de thuisplaneet van de Hellghast, Hellghan, en jij bent lid van Aplha-squad die de voorhoede zal zijn in deze oorlog. Hier begint de singleplayer die zo’n acht tot tien uur intense actie zal bevatten. Het verhaal komt echter niet sterk naar voren in de game zelf. Door kleine cutscenes en gesprekken tijdens de gevechten kom je vanalles te weten maar toch blijft het verhaal erg op de vlakte.
Eén van de paradepaardjes van deze game is natuurlijk het grafische geweld. Van de ruimtestations vanwaaruit je op pad wordt gestuurd tot de grimmige industrieterreinen en woestijnen op Hellghast, alles ziet er fenomenaal uit. Niet alleen wordt de kwaliteit van de CG trailer uit 2005 gehaald, er wordt overheen gewalst, en de game is zonder twijfel de mooiste game op de consoles van dit moment. Het zijn de tijd en inspanning die de mannen van Guerilla hebben gestoken in de kleine details die de wereld zo realistisch en briljant mooi maken. Elk kogelgat, elke explosie en muur die langzaam maar realistisch afbreekt in een hevig vuurgevecht is een stukje kunst op zich. Helemaal indrukwekkend is het als je je realiseert hoeveel er tegelijk op het scherm gebeurt. Je zit midden in een oorlog en overal zijn explosies en kogels vliegen je om de oren. Tel daar de briljante lichteffecten en de vele particles die de wind de hele tijd door het scherm heen brengt bij op en het is bijna een wonder te noemen dat de game zonder enige framerateproblemen draait. Speciale aandacht gaat uit naar de fijne details in de karakters. Tegenstanders en jouw teamgenoten zitten allemaal vol met kleine details die de wereld nog een stuk realistischer maakt. Er zijn verschillende soorten Hellghast met allemaal hun eigen look, wapens en gedrag. Erg indrukwekkend is het om te zien dat de rode ogen bij de Hellghast en de blauwe lichtjes op de karakters van de ISA zelfs op hun nabije omgeving schijnen.