Animal Crossing: Let\'s go to the city
Iedereen heeft één spel waarmee hij of zij met gamen is begonnen. Het spel waardoor ik weer opnieuw ben begonnen met het spelen van computerspelletjes was voor mij Animal Crossing. Op vakantie las ik in de PU van mijn vriendje dat er een nieuwe game aan kwam met allemaal vrolijke beestjes en waarbij je dingen moest verzamelen. Dé game voor mij dus, en de teleurstelling dat deze game niet naar Europa kwam was dan ook groot. Via mijn schoonvader heb ik het spel uiteindelijk kunnen importeren uit de Verenigde Staten en kon ik eindelijk aan Animal Crossing gaan beginnen, een spel dat me lang heeft weten te boeien. De komst van de DS-versie heb ik dan ook toegejuigd en ook met de aankondiging van de Wii-versie was ik erg blij. Helaas was die blijdschap echter maar van korte duur.
Allereerst even een korte inleiding voor de mensen die niet bekend zijn met Animal Crossing. Animal Crossing is een spel waarin het draait om het verzamelen van dingen. Deze dingen kunnen variëren van meubels, insecten, vissen en fossielen tot rare bewegende poppen genaamd umbloids en schilderijen. Het verzamelen van deze spullen doe je door ze zelf op te graven of te vangen, of door met de andere dieren in het dorp te praten. Tom Nook is de eigenaar van het plaatselijke winkeltje waar je het een en ander aan kunt schaffen en dorpsgenoten willen af en toe wel wat dingen met je ruilen. Uiteindelijk is het de bedoeling om je museum vol te krijgen, een mooi huis te hebben en veel geld op de bank. Naar mate je verder komt in het spel zal de winkel van Nook uitbreiden en kun je upgrades voor je huis kopen. Hetgeen wat het spel echter onderscheidt van de rest is de interne klok. De klok in het spel is gelijk aan de klok buiten het spel (mits je de klok van je Wii gelijk hebt lopen). Is het buiten donker, dan is het in het spel ook donker. Is het winter, dan is het in het spel ook winter. Niet alleen zie je dit soort dingen aan de omgeving zoals een sneeuwlaag op de bomen, maar ook aan de insecten en vissen die je tegen komt. Sommige insecten komen alleen in de winter voor, en anderen alleen in de herfst. Wil je het spel volledig uitspelen dan ben je dus zeker een jaar bezig. Naast de jaargetijden is er ook de tijd van de dag. Sommige vlindersoorten zijn er alleen ’s ochtends en grote vissen kun je het beste tijdens de schemering vangen. Ook de andere bewoners van het dorp maken gebruik van de interne klok. ’s Avonds laat gaan er bijvoorbeeld dieren slapen en sluit ook Tom Nook zijn winkel.
Deze interne klok maakt het spel interessant, maar tegelijkertijd ook vervelend. Toen ik de GameCube-versie speelde woonde ik nog thuis bij mijn ouders en was mijn speeltijd beperkt tot een uurtje of tien ’s avonds. Tegenwoordig gaat mijn spelcomputer pas rond tien uur ’s avonds aan, waardoor ik dus alle actie in mijn dorpje Super mis. Tom Nook sluit net zijn winkel als ik aan kom lopen en ook de andere dieren in het dorp melden me dat het toch al heel erg laat is. Mocht je een avond- of nachtmens zijn laat deze game dan liggen want erg leuk is het dan niet. Als Nook zijn winkel dicht is kun je niet veel meer dan een beetje vissen en je gevangen vissen opslaan in je huisje, want verkopen kan pas de volgende dag weer en dit haalt het tempo uit de game. Opvallend is trouwens dat je de tutorial van het spel, die helaas niet geskipt kan worden en vrijwel exact hetzelfde is als in de voorgaande delen, wel ’s avonds laat kunt doen. Maar zodra de tutorial is afgelopen word je Nooks’ winkel uitgezet en gaat het licht uit. Rommelen met je interne klok is ook niet aan te raden, want dan krijg je de volgende keer als je het spel opstart op je kop van Mr. Resetti die je een preek geeft over het netjes opslaan van je spel en het rommelen met de klok.
Goed, tot zover dus allemaal ‘been there, done that’. Wat is er nieuw dan vraag je je misschien af. Nou, belabberd weinig eigenlijk. De grootste toevoeging is de mogelijkheid om op bezoek te gaan bij iemand anders, of zelf bezoek te ontvangen. Met behulp van de Wii Speak-microfoon kun je tijdens het bezoekje gewoon met elkaar praten en spullen uitwisselen. Hoewel het bij elkaar op bezoek gaan best leuk is om een keertje te doen, voegt het tegelijkertijd niet zoveel toe aan het spel. Natuurlijk is samen spelen leuker dan alleen, maar er is zo weinig samen te spelen. Alleen een beetje spullen uitwisselen en dan heb je het wel gehad. Of je nou in je eigen dorpje gaat vissen of bij iemand anders. Het is erg jammer dat er niet een bepaalde vorm van coop-gameplay is toegevoegd. Dat je samen moet werken om bepaalde insecten te vangen bijvoorbeeld, of gewoon simpele mini-games. Nu is het alleen een beetje kletsen en dat is het wel, een gemiste kans voor Nintendo.
Een andere nieuwe toevoeging is de grote stad waar je naartoe kunt gaan. Je begint het spel door in de bus naar je eigen dorpje te gaan, maar later kun je de bus pakken om de grote stad te bezoeken. In de stad vind je verschillende winkeltjes. Bekende figuren zoals Crazy Redd zijn verhuisd naar de stad en kun je daar bezoeken wanneer je wil. Naast belachelijk dure spullen kopen kun je in de beautysalon een nieuwe look voor je gezicht aan laten meten waaronder ook het gezicht van je Mii, en in het theater kun je nieuwe emoties leren. Helaas is ook de stad geen plaats waar je nachtelijk vertier kunt vinden, alle winkels sluiten uiterlijk om tien uur (en sommigen nog wel eerder ook). Hoewel het handig is dat je zelf kunt kiezen wanneer je bepaalde personages bezoekt, haalt de stad ook wel weer een deel van de charmes uit het spel. In eerdere versies liep je gewoon door je stad als je een tent tegen kwam met daarin een tijdelijke bezoeker van je stad, en zo kwam je vrij regelmatig nieuwe dingen in je stad tegen.