Tomb Raider: Underworld
Geheel volgens de Tomb Raider-traditie gaat Lara ook deze keer op zoek naar een schat. Een echte schat vind je natuurlijk niet zomaar. Nee, een beetje schatzoeker moet naar de uithoeken van de wereld en zo bezoekt Lara verschillende exotische locaties tijdens haar zoektocht naar de Hamer van Thor, die toegang verschaft tot de Noorse onderwereld. Maar dit keer is het niet alleen haar nieuwsgierigheid die haar motiveert. Ze denkt tijdens haar zoektocht meer duidelijkheid te krijgen rondom de dood van haar moeder.
De locaties die Lara aandoet zijn allemaal prachtig weergegeven. Hoewel het leveldesign in dienst staat van de puzzels, heb je toch een gevoel van vrijheid. Dit gevoel wordt onderstreept door de ruimtelijkheid van de locaties. Veel hoogteverschillen, grote ruimtes en veel bewegingsvrijheid versterken zo het avontuurlijke karakter van de game. Door wat kleine toevoegingen is het spel ook wat realistischer geworden. Zo blijft de invloed van Lara op haar omgeving permanent aanwezig. Schade, voetafdrukken en dode vijanden blijven allemaal zichtbaar zodat je makkelijk kunt zien waar je geweest bent. Dit is een leuk element die het spel nog even wat meer karakter geeft. Grafisch ziet het spel er erg gepolijst uit, wat de sfeer van het spel ten goede komt. Mede door mooie muziek en goed gekozen geluidseffecten is de sfeer van Underworld één van de sterkste punten van het spel.
Een goed voorbeeld hiervan tref je al in het begin van het spel. Lara ligt met haar speedboot voor de kust van een Thais eiland. Om zich heen alleen maar water, afgezien van het eiland dat voor haar ligt. Watervalletjes uit de rotsen, het water zo helder dat je de bodem kunt zien en een bloedhete zon aan een strakblauwe hemel. Met zo\'n setting is de sfeer meteen gezet en duik je met plezier het water in. Eenmaal onder water heb je zoveel ruimte dat je haast niet weet waar je naar toe moet. Niet dat dit erg is, want het is zo mooi gemaakt dat je toch geen haast heb. Zelfs niet met al die haaien.