Tom Clancy\'s EndWar

Aan de vinder van deze brief,

Het lijkt wel alsof we al een eeuwigheid vechten. Het merendeel van de nieuwe rekruten weet niet eens meer waarom we in oorlog zijn. Om eerlijk te zijn vergeet ik het soms ook wel eens. Waar begon deze waanzin mee? Was het de oliecrisis? Of ligt de oorzaak nog verder in het verleden? Men zegt dat de geschiedenis geen weergave is van de feiten, maar een vertelling van de overwinnaar. Ik vertrouw u, de lezer, de feiten toe in de hoop dat deze nooit verloren zullen gaan. Mijn naam is kolonel Esdé, commandant van het Vierde Tactische Battaljon van de strijdkrachten van de Europese Federatie, op het moment van schrijven gestationeerd in het vorige week veroverde Kiev.

Het begon zo mooi. Het einde van nucleaire oorlogsvoering in 2014 door de activering van SLAMS, een raketschild waar de VS en de Europese Unie in 2011 mee begonnen. Natuurlijk, de Russen voelden zich buitengesloten en gingen aan hun eigen schild werken, maar wie gaf er toendertijd wat om de Russen? Dat veranderde wel toen in 2015 bekend werd dat de oliereserves veel kleiner waren dan de oliemaatschappijen ons voor hadden gehouden.
Ik weet het nog goed, van de één op de andere dag betaalde je ineens een vermogen voor een volle tank benzine. Met de olieprijs op 800 dollar per vat werd Rusland ineens weer een wereldmacht. Zij leverden immers de grootste hoeveelheden olie en aardgas. Toen de oorlog tussen Saoedie-Arabië en Iran uitbrak was het pas echt gedaan. De hele regio was ontwricht en in 2015 was Rusland zo\'n beetje de enige leverancier. Niet dat het volk wat aan deze plotselinge welvaart had, bijna alle inkomsten werden gebruikt om het eens zo kwakkelende Russische leger te vernieuwen en uit te breiden.

De landen van de Europese Unie werden bang. Een andere uitleg kan ik niet geven. Er gebeurde ineens zoveel waar ze geen grip op hadden en waar ze absoluut geen invloed op hadden. Dus veranderde de Europese Unie door allerlei verdragen langzaam in de Europese Federatie. Ik weet nog dat iedereen feest vierde in 2018. Wat een heerlijke dag was dat. Europa was eindelijk de wereldmacht die het kon zijn, we moesten alleen Groot-Brittannië, Ierland en Zitserland nog overhalen, maar die zouden vanzelf wel komen als ze inzagen dat Europa een echte rol in de wereld ging spelen. Wie had gedacht dat de installatie van een derde grote partij zulke catastofale gevolgen kon hebben?

Ik kan de toespraak van de Amerikaanse president nog zo voor me halen. De VS beschouwde de EF als een bedreiging en dus was het niet meer dan logisch dat wij de VS als bedreiging gingen beschouwen. De Koude Oorlog was blijkbaar vergeten, want de VS en de EF gingen een wapenwedloop aan. De ruimte werd ineens gezien als een onontgonnen plek die ingezet kon worden om wapens te installeren. Deze onderlinge strijd bereikte een hoogtepunt toen de Amerikanen hun plannen voor de Freedom Star bekendmaakten in 2018. Een enorm project voor civiele doeleinden, maar met ruimte voor drie compagnies mariniers die binnen 90 minuten overal op aarde konden landen.
De internationale verontwaardiging was enorm. Elke leider veroordeelde dit project van de Amerikanen, maar zij zetten stug door. De EF trok zich terug uit de NAVO, maar dat was meer symbolisch. De NAVO was een achterhaald idee, een papieren tijger die meer met zichzelf bakkeleide dan dat er daadwerkelijk resultaten geboekt werden. Toen het laaste deel van de Freedom Star gelanceerd zou worden, brak de pleuris pas echt goed uit. Een groep terroristen viel tegelijk het Kennedy Space Center, een olieraffinaderij in Europa en een militaire basis in Rusland aan. Rusland, de VS en de EF verdachten elkaar ervan achter deze aanslagen te zitten en dat ze een aanslag op hun eigen grondgebied gefingeerd hadden om zo de vermoorde onschuld te kunnen spelen. Natuurlijk kon geen van deze partijen deze aantijgingen hard maken, maar wat deed dat er toe? Iedereen was ineens de vijand van iedereen en de dreiging was omgezet naar een daadwerkelijke aanval. Iedereen wist het op dat moment eigenlijk al, zij het onbewust: dit kan alleen maar eindigen in oorlog.

Ik hoop dat u de waarheid zult bewaren en kenbaar zult maken aan de wereld wanneer de tijd daar is. Voor nu rest mij niets anders dan mij inzetten voor volk en vaderland.