MotorStorm Pacific Rift

De grootste truc die een developer moet uithalen bij een vervolg is de minpunten van het origineel verbeteren, zonder de kwaliteiten van het origineel te laten verminderen. Nu zou je door kunnen klikken naar het einde van de review om te spieken of dit gelukt is, maar ik kan het net zo goed hier neerzetten: hell yeah! Nu zijn niet alle minpunten uit het origineel verwijderd, daar straks meer over, maar de belangrijksten zijn naar de eeuwige jachtvelden gestuurd tijdens de ontwikkeling van Pacific Rift.

Laten we niet te hard van stapel lopen en gewoon bij het begin beginnen. Niet iedereen heeft immers MotorStorm gespeeld. MotorStorm is een virtueel festival waar de grootste gekken die de motorsport te bieden heeft samenkomen om eens flink te raggen in een verlaten omgeving. In het eerste deel deed het festival Monument Valley aan, in dit deel heeft het festival zich verplaatst naar een eiland ergens in de Stille Oceaan. In plaats van rotsen, zand en blubber krijg je nu dus rotsen, zand, blubber, al dan niet omgevallen bomen, struiken, water, lava en grind voor je kiezen.
Net zoals in MotorStorm mag je zelf bepalen in welk voertuig je de race aangaat. In de singleplayer-modus is die keuze beperkt tot wat de race in kwestie je toelaat, maar in de multiplayer-modi krijg je volledige vrijheid over welk voertuig je kiest. In de oorspronkelijke MotorStorm was de voertuigselectie een bron van ergernis, dit is sterk verbeterd in Pacific Rift. De voertuigselectie is volledig 2D gehouden, zodat je geen last hebt van laadtijden. Bovendien kun je je favoriete model en kleurstelling van elk voertuig in de garagemodus bepalen, zodat je je daar ook niet meer druk over hoeft te maken.
Welke voertuigen zitten er dan wel niet in de game? Welnu, zet je schrap want er zitten niet minder dan acht verschillende soorten voertuigen in de game, die elk ook nog eens in verschillende uitvoeringen komen. Je kan in Pacific Rift kiezen uit motoren, quads, buggy\'s, rallyauto\'s, racetrucks, mudpluggers, vrachtauto\'s en monstertrucks. Elke voertuigsoort heeft specifieke eigenschappen, zoals acceleratie, grip en topsnelheid, die bij de voertuigselectie getoond worden in de vorm van sterretjes: hoe meer sterretjes, hoe beter dat voertuig presteert op dat gebied.

De singleplayer-modus biedt eigenlijk niet veel meer dan wat je al kent uit MotorStorm en tegelijk ook weer wel. De opzet is nu iets veranderd. Elke race heeft nog steeds een ticket die je moet verdienen. In plaats van een x aantal gouden medailles om een ticket te verdienen, moet je nu reputatie opbouwen. Door als eerste te finishen, ontvang je 100 reputatiepunten. Eindig je als tweede of derde? Dan ontvang je respectievelijk 75 en 50 reputatiepunten. De slimmeriken onder jullie hebben nu vast bedacht dat je voor de vierde plaats 25 punten krijgt, maar niets is minder waar. De vierde plaats of lager biedt je niets meer dan de mogelijkheid om de race opnieuw te doen of het op te geven.
Daarnaast zijn de races nu opgedeeld in vier zones: Air, Water, Fire en Earth. De circuits in de Air Zone spelen zich af op de hoge gebergtes die het eiland herbergt, de circuits van de Water Zone brengen je langs de kustlijnen en de vele watervallen die op het eiland voorkomen. Besluit je te gaan racen in de Fire Zone, dan kun je je alvast voorbereiden op een letterlijk verhitte rit aangezien deze circuits langs de lavarivieren van het eiland voeren. Tenslotte zorgt de Earth Zone er voor dat je het overzicht volledig kwijt bent, doordat de circuits in deze zone voor een groot deel dwars door de dichtbegroeide jungle van het eiland lopen.
Zoals je wellicht zelf al bedacht hebt, kennen de zestien verschillende circuits van MotorStorm Pacific Rift meer grafische variatie dan de acht uit MotorStorm. Gelukkig is dat niet ten koste gegaan van de variatie tussen de circuits zelf. Elk circuit is een belevenis op zich en hoewel niet elk circuit bij iedereen even goed in de smaak zal vallen, zijn de circuits stuk voor stuk MotorStorm-waardig. Elk circuit biedt een route die voor het ene voertuig beter is dan het ander en terwijl je rondscheurt zie je links, rechts, boven en onder je tegenstanders rijden.

Wat nog wel gebleven is, is de \"rubberbanding\". Dit zorgt ervoor dat degenen die voorop liggen iets minder snel rijden en degenen die achterliggen iets sneller. Dit kan voor frustraties zorgen, omdat je hierdoor na een vrijwel perfecte race alsnog als vierde kan eindigen omdat je vlak voor de finish crasht. Aan de andere kant zorgt het er wel voor dat het veld dicht bij elkaar blijft en de chaos die de game probeert te creëren gegarandeerd blijft. De rubberbanding in Pacific Rift is wel een stuk losser geworden ten opzichte van z\'n voorganger.