Strong Bad 3: Baddest of the Bands
Arme Rossdale... Heeft hij de afgelopen twee episodes zo genoten van Strong Bads guitige boevenstreken, kon hij deze derde episode niet reviewen wegens tijdgebrek! Gelukkig voor jou had hij me ondertussen wel benieuwd gemaakt naar de games, zeker de verwijzingen naar slappe humor deden mijn hart bonken vol verrassing!De game begint als Strong Bad, echte man als hij is, zijn meest favoriete game wil spelen op zijn Fun Machine. Uiteraard is deze game \"Limozeen: Hot Babelian Odyssey\", dé game met medewerking van Limozeen, de beste band ooit! Maar helaas is Strong Bads Fun Machine een beetje als een oude NES, voor je het weet brandt het ding door en moet onze held zijn odyssee naar hete babes opgeven! Gelukkig is daar Bubs die de machine wel kan repareren voor je, maar hij vraagt daar wel een grote zak vol geld voor. Strong Bad vormt het plan om een bandcompetitie te organiseren om het geld bijeen te sprokkelen, maar daar zijn meerdere dingen voor nodig: bands en een bekende artiest om te jureren. En zo begint het avontuur voor antiheld extraordinaire, Strong Bad.
Het avontuur valt een beetje tegen. Natuurlijk, de humor maakt wel wat goed, maar dat kan niet verbloemen dat we hier te maken hebben met een wel erg simpele adventure. Maar ook de humor valt tegen, de grappen hadden veel leuker kunnen zijn als de timing wat strakker was. Ook is het eerlijk gezegd minder leuk dan ik me had voorgesteld, de setting van een Battle of the Bands in combinatie met een foute hair-metal groep is een geweldige springplank voor de beste grappen ooit, maar er wordt helaas wat weinig mee gedaan. En daarnaast zijn bepaalde dingen ook gewoon niet zo tof uitgewerkt, de liedjes die de bands uiteindelijk spelen vallen allemaal tegen, zelfs het liedje van Cool Tapes, de vegan-hippie-walvisknuffelende band is gewoon niet tof of grappig, net zo min als D.Ö.I. klinkt als overtuigende metalband uit de hel.
Ook het adventuregedeelte valt tegen, al viel dit wel te verwachten gezien de eerdere games van Telltale Games. Ook hier mist de inspiratie, een simpele ritme-game zou geweldig passen bij een episode als deze, maar niets muzikaals wordt gedaan. Het blijft een kwestie van mensen opzoeken, kijken wat ze willen, en dat uitvoeren. Nergens is het moeilijk, nergens word je uitgedaagd, erg jammer.
Qua presentatie valt de game ook tegen, niet grafisch want het ziet er gewoon goed uit voor de stijl die ze nastreven (al had de hair-metal stijl nog wel wat aangedikt mogen worden), maar qua geluid. Achtergrondmuziek is er bijna nooit en is dit er wel dan is het een simpel riedeltje op een keyboard, de bands klinken niet overtuigend en zijn voorzien van slappe teksten en de voice-acting is niet erg sterk. Karakters komen zeer zwak over, al is dit uiteraard ook zo in de flashfilmpjes die als inspiratie dienen. Maar we hebben hier te maken met een adventuregame, waar je grote tijd bezig bent met het praten met mensen. Dan is het van essentieel belang dat die mensen niet enorm irritant zijn om naar te luisteren en is het belangrijk dat het gesprek lekker loopt. En helaas is dat hier niet het geval. Sommige stemmen zijn wel goed, zoals die van Strong Bad of die van Bubs, maar andere stemmen (zoals die van Marzipan of Coach Z) zijn echt beroerd.
Meer metal dan dit wordt het niet!