Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots

Ongeveer tien jaar geleden zat ik net in de brugklas van de middelbare school. Door lang sparen had ik het geld bij elkaar gesprokkeld voor een echte PlayStation. Veel games had ik niet, niet omdat er geen leuke games waren, maar meer door een gebrek aan geld. In dit jaar kwam de game Metal Gear Solid uit. Zoals gezegd had ik geen geld en leende ik de game een tijdje na de launch dus van een vriend. Die game veranderde mijn perceptie van games, tot op de dag van vandaag heb ik zelden zo\'n geweldige ervaring beleefd door gamen als toen. Ik denk dan ook vaak met weemoed terug aan die tijd en dan met name die game. Nu, tien jaar en een paar games later, sluit Hideo Kojima zijn meesterwerk af, met Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots levert hij zijn laatste bijdrage aan de geschiedenis van Snake en de zijne. Krijgt de serie de waardige afsluiter die het verdient? Lees en je zult het weten.

Met Guns of the Patriots reizen we een stukje verder de toekomst in. Solid Snake is door een conditie waardoor hij snel ouder wordt al grijs. Dit terwijl om hem heen iedereen nog lekker jong is. Maar hoe oud en vermoeid Snake ook mag zijn, de overheid heeft hem weer nodig. Liquid Snake is gespot in het Midden Oosten en Snake gaat op jacht om een einde aan het leven van zijn broer te maken. Omdat het verhaal zo wezenlijk is voor de beleving van de game zal ik er verder in deze review zo min mogelijk op ingaan. Niet alleen om te zorgen dat je na het lezen van dit stukje nog alles uit de game kunt halen, maar ook omdat het vrijwel onmogelijk is een klein beetje van het verhaal te vertellen, zonder er nog dieper op in te gaan. Ik zal het er bij laten dat verhaaltechnisch Kojima met dit deel een waar meesterwerk heeft afgeleverd.

Guns of the Patriots is opgedeeld in verschillende acts. Elke act brengt Snake naar een ander werelddeel in zijn zoektocht naar Liquid. Hoewel de omgevingen en doelstelling van elke act veranderen, blijft de gameplay hetzelfde. Je zult je een weg naar je doelwit moeten schieten, sneaken en sluipen. Om dit alles wat makkelijker te maken beschikt Snake over een OctoSuit, een camouflagepak, waarmee hij vrijwel compleet kan opgaan in de omgeving. Door simpelweg te schuilen achter muurtjes of stil te gaan liggen op de grond zal het pak zich automatisch aanpassen aan de omgeving. Rechtsbovenin het beeld kun je vervolgens zien hoe goed je daadwerkelijk verborgen bent. Hoe hoger het percentage, hoe dichterbij de vijanden moeten komen om je te spotten. Een handig systeem, wat alleen niet helemaal volmaakt is. Zo kun je als je op de grond ligt lekker bewegen terwijl er een guard naar je kijkt, rollen, je gun pakken, het maakt niet uit. Guards zullen je niet zien als je percentage maar hoog genoeg is. Vrij raar, want ik kan me zo voorstellen dat als ik op mijn rug lig in de witte sneeuw en ik een zwart geweer in mijn handen heb, ik enigszins opval. Een klein \"minpuntje\", maar het bederft absoluut het speelplezier niet.

Natuurlijk is er wel wat meer te doen dan simpelweg sluipen en schieten. In verscheidene acts zit je midden in een oorlog tussen rebellen en PMCs\' (Private Military Coorperations). Nu vinden de rebellen het meestal geen probleem als je tussen hun gelederen loopt, maar de PMC\'s zijn daar minder van gecharmeerd. Dit levert van tijd tot tijd bepaalde tactische mogelijkheden op om de game te spelen. Er zijn namelijk secties waarbij de rebellen een aanval uitvoeren op de PMC\'s en je ze kunt ondersteunen om zo makkelijker vooruit te komen. Hierbij is het natuurlijk wel van belang dat je niet gespot wordt, want anders ben jij ook een doelwit. Het biedt leuke mogelijkheden aan de game en het is dan ook jammer dat het niet altijd kan. Soms zullen PMC-soldaten namelijk eeuwig respawnen, waardoor je daadwerkelijk door slagvelden zult moeten sneaken. Jammer, want het was leuk geweest als je echt kon helpen in de oorlog op elk moment, om het zo makkelijker te maken. Aan de andere kant natuurlijk wel enigszins begrijpelijk, de game is ten slotte een stealthgame en geen FPS.

De gevechten tussen de PMC\'s en rebellen dienen voor Snake ook een ander doel. Ze leveren hem wapens en geld op. Alle wapens die gedropt worden kun je oppakken en deze worden dan automatisch doorverkocht aan Drebin, een blonde neger met een aapje. In ruil voor die wapens krijg je Drebin Points, deze kun je dan weer inwisselen voor nieuwe wapens, kogels, wapenupgrades of andere items. Je kunt deze op elk moment in het spel kopen, dus je kunt zomaar midden in een bossfight je ammunitie aanvullen als deze op is. Super handig, maar ook een beetje onrealistisch. Er ligt namelijk ook gewoon ammunitie verspreid door de levels en het had wat meer voor de hand gelegen als je gewoon de ammunitie uit de wapens van je dode vijanden haalt. Het is geen minpunt aan de game, het is een soort onvolmaaktheid die in de game is geslopen, maar één die niks aan het spelplezier afdoet.