Alone in the Dark

Je begint de game in gevangenschap, om één of andere reden word je wakker in een kamer met een wat oudere man. Om je heen staan nog meer mensen, maar je bent nog zo groggy dat je er niets van snapt. Ook heb je geen idee wie je bent of hoe je hier terecht bent gekomen. Je merkt vrij snel dat deze andere personen niet bepaald vriendelijk van aard zijn. Dit wordt al helemaal duidelijk wanneer ze je beter wakker maken en je hoort hoe een van de mannen de opdracht krijgt om je te executeren.
Dit begin van de game is erg sfeervol, vooral ook door de wazigheid die gecreëerd wordt. Door in first-person-view op je rechterstick te drukken kun je met je ogen knipperen om je zicht wat te verbeteren, waarna het langzaam weer vertroebelt tenzij je blijft knipperen. Hierdoor wordt je al direct in het verhaal gezogen, doordat je echt je best doet om het verhaal, wat steeds wegvalt tenzij je knippert, te volgen. Deze feature zal je verder in de game nog regelmatig nodig hebben wanneer er divers gespuis bloed of gif in je gezicht spuugt.
Wanneer je door één van de mannen richting het dak wordt geleid; je dood tegemoet, begint ineens alles te schudden en begeeft de electriciteit het. Een grote bewegende scheur trekt door het gebouw heen en vernietigt het complete gebouw in rasse schrede. Dit is het punt dat je een mogelijkheid krijgt om aan je noodlottige einde te ontkomen en zul je ineens moet rennen, springen en klimmen voor je leven. Al snel wordt het je duidelijk dat die \'scheur\' en het kwaad wat er achter schuilt een nauwe band heeft met Carnby en je zult om deze reden steeds dieper in het verhaal worden getrokken.
Tijdens het ontsnappen uit dit gebouw zul je direct de meeste functies binnen het spel te zien krijgen. Althans... dat \'zien\' hoop ik dan toch. De third-person-view mode waarin je normaal verkeert is even wennen, voornamelijk omdat je de camera niet vrij kunt bewegen zoals dat tegenwoordig bij de meeste games is. Ook kun je niet strafen (zijwaards lopen), maar zul je alleen met je complete personage kunnen draaien waarna de camera volgt. Dit zorgt er voor dat een ruimte soms erg onoverzichtelijk kan zijn en je even niet weet waar het randje van de afgrond zich nu bevindt. Je hebt echter ook de mogelijkheid om in first-person-view rond te lopen. Dit kan echter niet zomaar, want dit lukt alleen wanneer je een wapencombinatie in je handen hebt. Je krijgt namelijk al snel de beschikking over een geweer en door deze te selecteren kom je wel in een overzichtelijke view terrecht.
Zoals ik al eerder zei kun je wapencombinaties in je handen houden. De game is zeker geen standaard shooter, waar je met je geweer jezelf een weg door de game heen kunt blazen. Het is de bedoeling om met alles wat je in je omgeving vindt, een goed wapen te maken tegen je vijanden. Zo liggen er door de game heen onder andere vele flessen alcohol, rollen tape, verband en/of zakdoeken verspreidt. In je inventory kun je hier leuke dingen mee doen. Je kunt alcohol over de kogels van je geweer gooien om ze te laten ontbranden tijdens het schieten. Je kunt ook een fles alcohol, of een spuitbus richting een vijand gooien en deze vlak voor zijn kop kapot schieten. In een grote knal en een hoop geschreeuw zal je vijand binnen no-time veranderd zijn in een hoopje as. Leuker wordt het als je een zakdoek in een fles alcohol stopt, tape aan je fles bevestigd, met je zippo de zakdoek aansteekt en je daarna deze fles tegen het lichaam van je vijand aangooit. Het MacGyveren met al deze items is gewoon heel erg leuk om te doen en geeft de game toch een beetje zijn adventure-achtige sfeer van zijn voorgangers. Het enige probleem is dat wanneer je in je inventory kijkt, het spel om je heen gewoon door loopt. Als je dus snel een aantal vuurkogels wilt maken om die vijand om te leggen die in sneltreinvaart op je af komt gestormt... ben je in sommige gevallen dus al de pineut voordat je klaar bent.
Het is waarschijnlijk wel duidelijk dat het grootste en meest belangrijkste element in de game het gebruik van vuur is. De meeste vijanden zullen bijvoorbeeld ook niet dood gaan van een normale kogel. Naast de vijanden, zul je gedurende de game jezelf uit een hoop lastige situaties moeten werken. In vrijwel al deze gevallen zul je met vuur te maken krijgen. Hetzij een doorgang die is geblokkeerd door een vlammenzee of juist een houten barricade die je in de weg staat. Het vuur is dan ook een absoluut hoogtepuntje aan de game. Toen ik vorige maand naar de presentatie van de game in Antwerpen ging, werd er nadrukkelijk uitgelegd hoeveel tijd er in het vuur is gestoken. De vlammen zien er zeer mooi en realistisch uit (al is het me tijdens de game wel één maal opgevallen dat het echt platte sprites zijn) en verspreiden zich ook zoals vuur dat in het echt doet. Het verspreidt zich langzaam over zware houten balken, maar over dunne plafondplaatjes verspreidt het zich als een dolle. Het is dus ook oppassen geblazen dat je niet zonder enige vorm van blusmiddel ineens middenin een vlammenzee staat. Ook wanneer je met een brandblusser bijna al het vuur hebt gedoofd op een klein stukje na, zal dat kleine stukje zich weer snel gaan uitdeien. Aangezien het spel erg lineair is en je nooit echt terug hoeft is dit geen probleem, maar het is wel erg mooi om te zien.