Naruto: Clash of Ninja Revolution

Naruto Clash of Ninja Revolution is een redelijk standaard vechtspel, de controls heb je dan ook zo door. Door met je Wii-mote te zwaaien deelt je character lichte klappen uit, door tegelijkertijd de A-knop in te drukken krijg je combo\'s die naast dat ze veel schade doen, er ook nog eens leuk uitzien. Het zwaaien is in het begin een beetje irritant, maar als je dit eenmaal door hebt gaat het wel. Door klappen uit te delen en op te vangen laadt je ‘Chakra’- balk op. Als je tegenstander een combo op je loslaat kun je deze bijvoorbeeld gebruiken om weg te teleporteren en hem vervolgens in de rug aan te vallen. Als je Chakra balk vol is kun je een speciale aanval doen. Je krijgt dan een cutscene waarin je ziet hoe je character de tegenstander aftuigt. Om meer schade te doen moet je de bewegingen die op het beeld verschijnen in de vorm van pijlen na doen. De eerste paar keren is dit leuk, maar na de 20ste speciale aanval heb je dit wel gehad. Er zijn 20 vrij de spelen characters, dit doe je door met een bepaalde character een van de modi uit te spelen. De characters hebben wel allemaal hun eigen vechtstijl en wapen, dit maakt het wel afwisselend om te vechten met de verschillende characters.

Qua opties heeft de game niet veel meer in huis dan iedere andere fighting-game. De Mission mode bestaat uit 23 missies, met elk hun 3 moeilijkheidsgraden. waarin je een voor een vijanden te lijf zult moeten gaan. De Mission Mode volgt wel een deel van het verhaal, maar voor degene die niet bekend zijn met de serie voegt dit niet echt iets toe. Deze missies hebben meestal zo hun eigen doelstellingen. Zo zul je op het makkelijkste niveau bijvoorbeeld Orochimaru moeten uitschakelen met een rasengan (speciale aanval van Naruto), op het middelste niveau met een 2hit combo en vlak daarop een rasengan en op het moeilijkste niveau met een 4hit combo en dan daarna een rasengan. Je zult merken dat, vooral op de hoogste moeilijkheidsgraad, de doelstellingen vaak vrij lastig, frustrerend en onduidelijk zijn. Zo zal het vaak voorkomen dat je een missie niet haalde omdat je je tegenstander niet op de juiste manier van kant maakte. Naast de Mission mode is er nog survival, time attack, training en multiplayer. De multiplayer kan worden gespeeld met maarliefst 4 personen. Door het hoge pick up and play gehalte is het misschien leuk om dit met wat vrienden op de bank te doen. Maar vooral voor degene die niet bekend zijn met de serie zal dit vrij snel gaan vervelen. Ook is er nog een kleine minigame mode aanwezig, deze bestaat uit drie kleine spelletjes. Deze spelletjes voegen niets toe aan het geheel en je bent er ook zo op uitgekeken

Grafisch ziet de game er redelijk uit. De cell-shaded graphics doen de serie eer aan, en de omgevingen zijn goed uitgewerkt. Een leuke toevoeging aan de omgevingen is dat ze meerdere gebieden hebben. Als je aan de rand van het veld weggeslagen wordt zie je hoe je wegvliegt naar een ander deel van het level. Op dit moment kan de aanvaller kiezen om voor je uit te springen, of om je nog een klap na te geven. Dit geeft wel wat variatie in het vechten, maar begint na een tijdje ook irritant te worden. De schaduwen hadden nog wel wat sleutelwerk kunnen gebruiken, ze zijn namelijk opgebouwd uit een stuk of tien pixels, toch zonde.

Een flinke tegenvaller voor de fans onder ons is waarschijnlijk het ontbreken van de Japanse stemmen. Opzich wordt er niet veel van de voice-acting gebruik gemaakt, in de Mission mode wordt er vooral gebruik gemaakt van tekstballonnen. Op zich een minpunt, maar misschien dat mensen nog liever tekstballonnen lezen dan de Amerikaanse stemmen aan te moeten horen. In de gevechten zelf valt ook op dat de characters nogal hard schreeuwen bij bepaalde aanvallen, of als ze geraakt worden. Niet frustrerend, maar hier hadden de Japanse stemmen het toch beter gedaan denk ik.