Frontlines: Fuel of War

Morthill



Hoe zou de wereld er uit zien als we geen olie hadden? Het is een erg interessante vraag, want onze huidige beschaving is niet in stand te houden zonder olie. We gebruiken het als brandstof voor bijvoorbeeld auto\'s en vliegtuigen, voor plastic, smeermiddel, asfalten en als brandstof in electriciteitscentrales. Nu kent de aarde natuurlijk een flinke voorraad, maar deze raakt ooit op. Wat nu als we voor die tijd geen alternatieve energiebronnen hebben die in onze energiebehoefte kunnen voorzien? Met Frontlines: Fuel of War schets Kaos Studios een mogelijke situatie die zou kunnen onstaan. Het is een situatie van chaos, rellen en een Derde Wereldoorlog.

Het verhaal achter Frontlines is dus dat olie bijna niet meer gevonden wordt en er nog maar één olieveld is, ergens in Turkmenistan. Deze wordt gebruikt door zowel de Western Coalition (Amerika, NAVO etc.) en de Red Star Alliance (Rusland en China). Dit leidt natuurlijk tot enorme spanningen tussen beide en legers worden dan ook ingezet om de eigen oliecentrales te bewaken. Op een dag besluiten de Chinezen en Russen dat ze liever in hun eentje de laatste olie uit de grond pompen en lanceren een aanval op de Coalition. Als soldaat die deel uitmaakt van een groepje genaamd de Stray Dogs ben je doelwit van deze initiële aanval en wordt het vechten voor je leven.

De singleplayer-campaign stelt bijzonder weinig voor. Je speelt met de Stray Dogs gedurende de opmars van de Coalition naar Moskou. Het verhaal wordt tussen de missies door aaneen gepraat door een journalist van het persbureau AP. Elke missie moet je een paar doelen behalen, dit in een volgorde die jou pleziert, maar er is wel een lijn die je moet volgen. We hebben het allemaal al eens gezien en ook beter. Dit komt met name door de AI die echt te wensen overlaat. Teamgenoten zullen recht op vijanden aflopen, rennen in het rond en doen zelden iets dat je ook daadwerkelijk helpt. Ze dienen ook niet als afleiding, want je vijanden zullen zich massaal op jou richten als je je gezicht laat zien. Ze rennen verder wel weg van de kogels, maar gaan ook wel midden in een open veld stilstaan terwijl je op ze schiet.

Toch zit er één heel strak punt in de singleplayer en dat is de sound. De ingesproken stemmen en de muziek passen perfect in het semi-serieuze sfeertje dat Kaos heeft neergezet. Alles is bruut en over de top als in een Die Hard-film en de zware agressieve stemmen en stevige rockmuziek passen daar perfect in. De game wordt ook vanaf het begin neergezet als een soort futuristische Vietnam-film. Het introfilmpje begint wat een rustige intro, waarna snel een helikopter in beeld komt en de rock uit je speakers knalt. Eerst praten de soldaten in het vliegtuig nog stoer, maar snel worden ze onder vuur genomen en slaat de sfeer om. Het zou zo gekopieerd kunnen zijn uit Apocalypse Now.

Het spel bereikt ook niet de intensiteit die je vindt in bijvoorbeeld Call of Duty 4. Waar die missies je echt de chaos van de oorlog bieden, merk je dit eigenlijk nooit in Frontlines. Zelfs als je eenmaal in Moskou bent en in de kleine steden de strijd aan gaat met de Russische en Chinese troepen voelt het nooit echt als een massale oorlog voor de dominantie over de olie en de aarde. Het voelt als een shooter waarin een team van een paar man alle momenten in de oorlog beslist en uiteindelijk houd je in je eentje het plein voor het ministerie van informatie in Moskou, terwijl aan alle kanten de Chinese versterkingen aanstormen. Nu is dit alles wel meer dan je in elke willekeurige andere multiplayer-shooter zult vinden, maar het is nog steeds niets om je hoed voor af te nemen.