Bomberman Story DS

Jaap (dikkedorus)
Ja, na talloze Bomberman titels zijn we er nog niet klaar mee, dit keer is er een RPG van gemaakt. Bomberman Story DS is een actie-RPG waarin onze bommengooiende held de hoofdrol speelt. De speler kruipt tijdens dit epische avontuur in de huid van Cheerful White, de witte Bomberman. Naast deze heldhaftige naam heeft White de beschikking over een onuitputbare lading bommen, precies zoals we het kennen van de klassieke Bomberman spellen.

Het spel ziet er uit als een standaard 2D adventure game, de vijanden lopen vrij rond, en de speler kan ze opruimen door ze op te blazen met bommen. Op deze manier wordt er XP verdiend en items verzameld. Daarnaast kunnen struiken, blokjes en andere obstakels kapot om de weg vrij te maken en uiteraard om meer items te verzamelen. De items bestaan vooral uit waarde-items die je kan verkopen in de dorpjes, maar je kunt ook speciale bommen vinden, snelheid power-ups en extra hartjes voor je levensbalk. Klinkt allemaal leuk en het basis idee is ook goed: items vinden, geld verdienen, NPCs om mee te praten en winkeltjes om items te kopen en verkopen.


Je krijgt XP door vijanden te doden en hogere levels geven je meer bommen tegelijk, grotere radius en grotere levensbalk. Tijdens het spelen vind je speciale typen bommen: onder andere vuurbommen die een groter bereik hebben, lokbommen die vijanden aantrekken en clusterbommen die grote gebieden kunnen opruimen. De items die je verzamelt kan je meestal gebruiken om geld mee te verdienen en soms kan je er kleine subquests mee oplossen die je meestal een grotere levensbalk geven, of soms gewoonweg wat bommen of andere winkel-items.

Het probleem zit hem in de rest. Het verhaal is saai en slecht geschreven. Het komt erop neer dat Cheerful White op zoek moet gaan naar een team dat gevangen worden gehouden door één of andere gestoorde professor. Helaas wordt elk lid op een aparte planeet gevangen gehouden, en de speler moet één voor één de planeten af gaan om ze te vinden. Elke planeet is hetzelfde opgebouwd: een gebied met vijanden, een stad en een dungeon vol met robots met een eindbaas. De NPC\'s in de steden hebben bijna willekeurige teksten en de verhalen lopen allemaal op niets uit. Uiteindelijk moet je gewoon de eindbaas verslaan en de gegijzelde mensen redden. De eindbazen zijn willekeurige slechteriken: van een groene vrouw op schaatsen tot een Ninja en een stuiterend monster. Mede door het slechte verhaal en de identieke opbouw wordt het spel snel eentonig.

Een vreemd onderdeel van de gameplay zijn de minigames. Op de meest vreemde plaatsen vind je deuren die op mini-games uitkomen. Deze mini-games zijn bizar, volledig misplaatst en vaak irritant, maar zorgen wel voor een beetje afwisseling. Deze mini games draaien meestal om het plaatsen of gooien van bommen op de juiste plaatsen, maar er zijn ook wat meer creatieve games. Als beloning krijg je meestal items die je ook gewoon in de winkels kan kopen. De enige mini-game die echt impact heeft is degene waar je heel veel monsters tegelijk moet verslaan. Deze levert namelijk zo veel bonus-XP dat je via deze weg heel snel kan levelen.




In de latere levels wordt het vechten wel heel snel eentonig: alle vijanden kan je verslaan door je bommen constant op het hoofd van de snoodaard te gooien. Deze is dan stunned, en geeft je tijd om er nog één te gooien, totdat hij dood is. Dit geldt voor alle vijanden, behalve de eindbazen. Het enige wat verschilt is de hoeveelheid bommen die je moet gebruiken. Ik heb in het hele spel de speciale bommen bijna niet nodig gehad, en had tegen het einde ook 99 van alle soorten.