Enemy Territory: Quake Wars
Enemy Territory: Quake Wars, een game waar veel mensen al maanden, zo niet jaren, warm voor lopen. Sinds de eerste beelden, die toen nog erg indrukwekkend waren, wilde elke Quake-fan de game spelen. Bij mij was deze \'hype\' er eigenlijk niet. Ik zoog meestal vrij hard in Quake III en ik had geen zin om weer online te gaan, puur om geasswhoopt te worden. Toch reisde ik onlangs met SpankmasterC naar Den Haag af om de launch van de game te vieren, door stevig ingemaakt te worden door een betatester in Rotterdam. Gelukkig kapte hij na verloop van tijd met spelen en kon de game serieus ervaren worden. Ik begon serieus te spelen en voor ik het wist was het drie uur later en moest ik doorlopen om mijn trein naar het hoge noorden nog te kunnen halen. Niet lang nadat ik wakker werd zat ik alweer Quake Wars te spelen, maar dit keer mijn eigen exemplaar, achter mijn eigen PC.Zoals gezegd is Enemy Territory: Quake Wars (ET:QW) een multiplayer shooter. Dit houdt in dat, hoewel de game ook een single-player bezit, je 99,9 tot 100% van de tijd tegen menselijke tegenstanders zult spelen. Waarom? Omdat de single-player hetzelfde is als de multiplayer, maar dan met voorgeprogrammeerde bots, waardoor je lang niet zoveel lol zult beleven of tactisch inzicht zult verkrijgen, als wanneer je online gaat. Daarbij zit de uitdaging in een game als deze ook in de online mode, want hoe goed programmeurs ook zijn, een AI die kan rivaliseren met de menselijke spelers, zonder dat deze een voordeel heeft als sneller mikken dan mogelijk met een muis, moet nog uitgevonden worden.
Het eerste dat eigenlijk opvalt aan de game is dat hij vrij beperkt is. Er zijn in totaal slechts twaalf speelbare maps en elke map is maar op twee manieren speelbaar, door te strijden als Strogg of Human, wat inhoudt dat je zult aanvallen of verdedigen. Leg dit naast een game als Halo 3, welke tig multiplayer-modes en -maps heeft, en je zult begrijpen waarom dit wat karig overkomt. Nu is het niet helemaal eerlijk om een tactische team-shooter te vergelijken met een chaotische solo-shooter, maar je zou wel verwachten dat developer ID-software meer mogelijkheden zag voor de game. Denk al maar aan iets simpels als capture the flag.
De twaalf maps van de game zijn grofweg verdeeld over vier campaigns. Één in Amerika, één in Europa, één in Afrika en één in Azië/Oceanië. Elke campaign bestaat uit drie levels waarin de Strogg bijvoorbeeld moeten proberen een biologisch experiment van de mensen tegen te houden, of waarin de mensen de Strogg moeten aanvallen die zich verschansen in een riool. Elk level is verdeeld in twee of drie, maar meestal drie, objectives die je in een vaste volgorde moet behalen als aanvallende partij. Als verdedigende moet je logischerwijs voorkomen dat de tegenstaders deze opjectives behalen. Heb je eenmaal een objective gehaald, dan zal je team vanaf dat punt gaan respawnen en staan ook alle voertuigen op die locatie. Deze manier van spelen is erg gaaf, omdat je door de vele verschillende speelbare klassen erg tactisch te werk zult moeten gaan om de gebieden te veroveren en dat is waar deze game voor gemaakt is.
Tactisch aanvallen is dus geboden. Hiervoor kent elke zijde vijf verschillende speelbare klassen, je hebt de Soldier/Agressor (Human/Strogg), deze klasse draait om het grove geschut zoals assault rifles en rocketlaunchers. Vervolgens heb je de Engineer/Constructor, deze klasse kan turrets laten droppen en explosieven ontmantelen. Daarnaast heb je de Medic/Technician, een klasse die draait om het oplappen van geraakte medestrijders. Vervolgens heb je nog de Field ops/Opressor, een klasse met overzicht die dingen als airstrikes kan oproepen. En als laatste is daar de Covert Ops/Infiltrator, een voorzichtige klasse die draait om van afstanden vijanden om het leven te brengen. Elke klasse heeft unieke wapens en een paar standaard wapens, waarmee hij een volledig eigen manier van spelen heeft. Een goede verdeling van de klassen is erg belangrijk als je wilt overwinnen. Simpelweg een team vormen van acht soldiers zal vaak alleen maar zorgen dat je sneuvelt, omdat je van dichtbij alles moet doen en dat kan gewoon niet.