Whirlwind of Vietnam: UH-1
Tijdens de Vietnamoorlog werden voor het eerst op grote schaal helikopters ingezet, waarvan de Huey de meest herkenbare is. De Huey is zo verweven met de Vietnamoorlog dat in elk boek, game of film dit vliegend luchtschip wel terug komt. Goede reden om daar dus een game aan te besteden!
Whirlwind of Vietnam: UH-1 speel zich af in de La Drang vallei, tijdens het begin van de oorlog. Dit betekent dat er tien missies zijn om te spelen, die verschillen van het redden van de eigen troepen tot het neerschieten van Charlie. Jammergenoeg is elke missie zo slecht uitgewerkt dat je geen idee hebt wat je moet doen, zodra je eenmaal bent beland op de plek waar je moet zijn. Je \"wingmen\" schieten wat op het oerwoud, je ziet soms een rookpluim, maar wat nu van je gevraagd wordt: geen idee. Daarnaast is ook het feit dat het maar tien missies zijn. Niet alleen zijn dit er erg weinig, ze lijken allemaal ook nog eens op elkaar en zijn eigenlijk niet leuk om te spelen. Als je je dan bedenkt dat ze zich ook nog eens allemaal in dezelfde vallei afspelen, en dus ook op dezelfde map dan is het verschil tussen de missies al helemaal zoek.
Dit zou vergeven kunnen worden als de game goed speelt, het is immers een helikoptersimulator dus dan draait het meer om het vluchtmodel en de besturing van de helikopter. Het besturen van een helikopter is moeilijker dan het besturen van een Spitfire of Messerschmitt, maar daar word je niet op voorbereid. Er is geen tutorial in de game, in de handleiding staat in slecht Engels uitgelegd wat de meest simpele handelingen zijn als de motor aanzetten en de rotor sneller laten draaien. Lukt het alsnog niet om goed te vliegen is er een autopilot functie die helaas niet goed werkt. Soms besluit de autopilot om in een cirkel te blijven vliegen, andere keren beweegt hij veel te schokkig om nog goed te kunnen schieten. Daarnaast haalt de autopilot het weinige plezier wat er al te vinden was in de game helemaal weg, doordat de game dan verandert in een on-rails-shooter waarbij je geen idee hebt waarop je kan schieten.
De graphics zijn ook al om van te huilen, ook al is er gebruik gemaakt van speciale software om een grote hoeveelheid bomen neer te zetten. Dit is op zich wel goed gelukt, het jammere is alleen dat de bomen de hele tijd knipperen als ze dichterbij komen. Los daarvan mist de game ook een ziel, alles ziet er houterig en kneuterig uit, van de explosies tot de rennende gevechtseenheden. Het enige wat er enigszins goed uitziet is de cockpit van de Huey, maar ook daar zijn lage resolutie textures te bekennen. En ondanks de zwakke grafische kwaliteiten is de game toch erg zwaar voor de PC, met geregeld onlogische framedrops en erg lange laadtijden.
Het enige lichtpuntje is het geluid van de game, en dan bedoel ik niet de soundtrack. Die bestaat namelijk uit vier nummers die absoluut niet representatief zijn voor het tijdperk, helaas dus geen Jimi Hendrix of The Doors maar standaard electronische achtergrondrommel. Nee, het enige wat echt goed is gedaan zijn de voice-overs. Ze klinken namelijk even chaotisch als je zou verwachten in een oorlogssituatie, ook met bijbehorende emoties.