The Godfather: Blackhand Edition

Chris (afterparty05)
The Godfather is volgens velen één van de beste films ooit, en de trilogie van alle drie de films die verschenen zijn onder deze naam worden door sommigen vereerd. Het is daarom niet gek dat EA vorig jaar de licentie van deze film (gebaseerd op het boek van Mario Puzo) gebruikte om een game te maken over de wereld waarin The Godfather zich afspeelt.

In de game vertolk jij de rol van een onopvallende Italiaanse jongen in het vroege New York. Je loyaliteit ligt bij de Corleones, en hebt gezworen de moord op je vader die voor je ogen plaatsvond te wreken. Het doel van het spel is dan ook om op te klimmen tot Don van de Corleones door rivaliserende families onschadelijk te maken en een zo groot mogelijk imperium te bouwen door winkels te beschermen, illegale casino\'s te runnen, hier en daar iemand af te persen en de politie met een paar Mr. Franklins te vriend te houden.

Je begint met een korte tutorial waarin je de basisbewegingen van de WiiMote en Nunchuck leert kennen. Zo kun je boksen, je tegenstander vastpakken, weggooien, met een honkbalknuppel bewerken, of gewoon neerschieten met een pistool (of varianten hierop). De bewegingen zijn vrij intuïtief, maar op een gegeven moment slaat de verveling wel toe omdat het vrij lang duurt voordat je een tegenstander knock-out geslagen hebt. Daarom zul je uiteindelijk naar een pistool grijpen om je vijanden uit te schakelen, waarbij overigens kudo\'s voor het feit dat de lichaamsdelen echt geraakt woorden. Schiet jij iemand in z\'n knieschijf, dan zal die persoon ook echt op de grond vallen met een pijnlijke knie, en dus anders reageren dan wanneer je hem in z\'n maag schiet.

De meer dan 50 missies die je moet (kan) doen variëren behoorlijk, maar het achterliggende thema is altijd duidelijk: een zo groot mogelijk imperium opbouwen. Door winkeliers af te persen stroomt het geld binnen, al hebben ze soms wat extra motivatie nodig of moet je een kleine opdracht voor ze doen. Ook illegale zaakjes zoals casino\'s kun je runnen achterin winkels of op andere achtergelegen plaatsen. Om de politie uit de buurt te houden kun je deze omkopen, waarna een metertje hun dispositie ten opzichte van jou weergeeft.
Door al deze missies en eventuele sidetracks om bijvoorbeeld een rivaliserende gangsterbaas uit de weg te ruimen, bouw je respect op. Heb je genoeg respect verdiend, dan krijg je een skill-point te besteden. Deze skillpoinst kan je besteden in de specialisaties Enforcer of Operator. De ene helpt je geweldstactieken vooruit, de ander zorgt ervoor dat je overtuigender bent of betere deals kan sluiten. Langzaamaan level je zo up, al heeft het niet heel erg veel invloed op hoe sterk je bent, maar meer op de mogelijkheden die je hebt (zoals het plaatsen van autobommen).

De graphics van The Godfater: Blackhand Edition zijn mijns inziens om te huilen. Sommigen vinden dit één van de mooiere Wii-games, maar het lijkt meer een slechte PS2 port. Als Zelda: Twilight Princess een tien was qua graphics, dan is dit spel hooguit een zeven. Echter, Zelda TP is zeker geen tien qua graphics: de Wii heeft een hoop meer power en aangezien Zelda TP een GameCube game is, kan wel gesteld worden dat deze game er bar slecht uitziet. De gezichtsanimaties zijn behoorlijk mooi en kloppen goed, maar de buitenomgevingen, de kale muren, de wazige gezichten van mensen op straat: op de PlayStation 2 of GameCube zou dit spel amper een voldoende scoren voor graphics.
Het geluid is wel in orde, en de toepasselijke muziek zorgt voor een goede achtergrondsfeer.

Ook al zijn de graphics niet opgepoetst ten opzichte van de eerdere versies van The Godfather, het aantal missies is flink verhoogd, en ook zijn er hier en daar wat wijzigingen in interieur om het gevoel van herhaling wat omlaag te schroeven, iets wat slechts gedeeltelijk lukt.