Vanguard - Saga of Heroes
Het grootste pluspunt van dit spel is de omvang en diversiteit in de spelervaring. De speler heeft de keuze uit 19 rassen en 15 klassen. Als deze zijn gekozen kan de speler met een extreme hoeveelheid sliders alle maten en gezichtstrekken tweaken. Dit gaat zelfs zo ver dat je met wat geduld je eigen gezicht kan namaken
Aan de hand van het ras zal de speler een startplek in de spelwereld krijgen, ruim een dozijn verschillende in totaal. Deze startplekken bestaan niet uit een klein stadje of eilandje, maar elk ras heeft een geheel eigen wereld waar de speler minstens zijn eerste tien levels zal doorbrengen. Dit geeft al een beetje aan hoe groot de speelwereld is, ook aangezien het levelen een stuk trager gaat dan bij de meeste MMORPGS. Het spel komt niets voor niets op twee DVD\'s, bijelkaar ruim 17 gigabyte op de HD.
Volop keuzes, inclusief de mogelijkheid om je eigen hoofd een beetje na te bouwen (mij toch niet geheel gelukt)
Laten we beginnen met de quests. Deze moet de speler zelf een beetje ontdekken; NPC\'s hebben wel een icoontje boven het hoofd als ze een quest voor de speler hebben, maar de speler moet zelf op zoek gaan naar deze NPC\'s. Gelukkig is dit in het begin geen probleem, de speler wordt van hot naar her gestuurd en rolt van de ene quest in de andere. Volbrachte quests openen weer nieuwe, en dit heeft als nadeel dat de speler door één gemiste quest aardig wat XP kan mislopen. Beloningen lopen op van geld en items tot nieuwe aspecten van de gameplay. Verwacht geen literaire hoogstandjes, de verhaallijnen zijn flinterdun, zelfs voor een MMORPG.
Omdat de spelwereld zo groot is, is het op de rustigere servers vaak redelijk uitgestorven (vooral in de tijd voor de officiële release). Soms zie je iemand voorbij schieten op een paard, of wat verlaten grafstenen waar dappere avonturiers gestorven zijn, maar weinig welwillende mede-avonturiers. Vooral als je een ras speelt wiens beginplek niet in de buurt van een grote stad staat is het moeilijk om spelers te vinden die een groep willen vormen. Het probleem is dat veel quests alleen in groepen kunnen worden uitgevoerd, wat erg vervelend is omdat dit al op erg laag level gebeurt, en je geen keus hebt om de quest te laten liggen.
Een paar van de interfaces, inclusief een onhandige minimap waar alleen de rivieren op af te lezen zijn
De gameplay is grofweg opgedeeld in vier verschillende bezigheden, met elk aparte attribuutsystemen, levels/tiers en zelfs aparte uitrustingen. Je kan je speler meerdere \"outfits\" geven, een voor elke bezigheid. In totaal zijn er maar liefst 63 equipment slots te vullen. (20 alleen al voor je \"standaard\" adventuring gear.)
Adventuring is het oude vertrouwde hak- en mepwerk, hier zal de klassieke MMORPG-fan zich het meest mee bezig houden. Crafting is het maken van items en Harvesting is het hakken van bomen, het delven van goud en het \"verwerken\" van dooie beesten en planten. Crafting gaat in fases, vaak moeten grondstoffen in meerdere stappen worden verwerkt naar items. Deze verwerkingsstappen bestaan ook weer uit fases in de vorm van een productieprocess, waar de speler voor elke stap weer aparte skills kan leren en gebruiken. Hoe beter de stappen worden doorlopen, hoe hoger de grade, en hoe beter het item dat er uiteindelijk uit voort komt.
De vierde bezigheid, Diplomacy, is een verhaal apart, en een van de dingen waarin dit spel daadwerkelijk innovatief bezig is geweest en daarbij het aloude probleem van duffe questdialogen heeft opgelost. Zo kan de speler een soort \"queue cards\" verkrijgen, waarmee discussies kunnen worden gehouden in een mini-game die doet denken aan een collectible card game. Speel je dit goed, dan kan er weer worden uitgekeken naar meer quests, meer items en uiteraard meer XP.
Het moge duidelijk zijn dat de speler al maanden bezig kan zijn om zich \"in te levelen\" in één onderdeel. In sommige bezigheden moet de speler zich geforceerd specialiseren, waardoor spelers afhankelijk van elkaar zijn om high-level gear te verkrijgen.
Crafting en Diplomacy in actie ... nouja ... tutorials