Chicken Little: Ace in Action
De besturing van deze top-down shooter is even wennen: de ABXY knoppen gebruik je niet elk voor een specifieke actie, maar bepalen als een D-pad in welke richting je schiet, terwijlje het lopen met de D-pad zelf bestuurt. Met de L-toets kan je je schild activeren, en de R-toets is toegewezen aan specifieke acties die afhangen van het character waarmee je speelt. Ook al is de besturing even wennen, snel genoeg heb je het onder de knie en ben je blij dat je nu eens achteruit kunt lopen en schuin vooruit kunt schieten. Een goede keuze dus wat betreft de besturing.
Naast je standaard kogels zijn er drie andere soorten munitie, die je kan activeren door rechts op het onderste scherm de juist soort aan te tikken met je stylus of duim. Omdat je vooral in de vliegtuiglevels (de paar levels waarin je je vrouwelijke teammate bestuurt) snel moet switchen tussen grondbombardementen en gewone ammo is je duim aan te raden hiervoor.
De levels zien er mooi uit: alles is in 3D gerendererd, en dit levert voor de DS zeker een paar mooie plaatjes op. Ook de tussenfilmpjes zijn mooi in stijl van Chicken Little, hoewel de flauwe humor wel erg overheerst en deze zeker niet bij iedereen in de smaak zal vallen.
Het geluid zit ook goed: redelijke repetitieve deuntjes op de achtergrond en veel pief-paf-boem geluiden van je gun en de explosies van je tegenstanders.
De levels zijn, zoals eerder gezegd, van een bovenperspectief te zien. Door deze levels moet je je letterlijk een weg knokken, want ze zijn vergeven van de tegenstanders. De levels bestaan dan ook uit niets meer dan continu schieten, alle pickups pakken (naast enkele kortstondige upgrades ook valuta om tussen de levels door te kunnen upgraden), en het einde van het level halen. De vijanden zijn wel divers en vereisen vaak een net iets agressievere of juist terughoudendere aanval, zodat je niet altijd met hetzelfde bezig bent. Ook hoe lang je met een level bezig bent is meer dan met de meeste shooters: van A tot Z duurt het je meestal een minuut of twintig a dertig.
In totaal zijn er vijftien levels, waarvan de meeste met Ace zijn. Sommige levels speel je met een robokiptank, waarbij de besturing iets logger is dan die van Ace, maar de levels zelf wijken verder niet veel af van die van Ace. Afwijkender zijn de levels met je vrouwelijke teammate die een ruimteschip bestuurt: complete chaos en het gevoel niet bij te kunnen houden wat er gebeurt zullen je voornaamste gevoelens zijn tijdens deze levels. Dit maakt ze zeker niet leuker: Je bent vaak te laat om vijanden helemaal uit te kunnen schakelen, waardoor je voortdurend bezig bent een aantal kogels te schieten op een vijand, voordat hij weer uit het scherm verdwijnt. Deze hectiek, gecombineerd met de gronddoelen die je ook uit kan schakelen (welke vereisen dat je als een gek heen en weer switcht tussen verschillende ammunitie), zorgt ervoor dat ik meestal maar recht voor me uit ging schieten en verder niets deed om het level op een goede (lees: met veel pickups) manier uit te spelen. Een toevoeging die het geheel er niet beter op maakt dus.
