Curious George
Van alle diersoorten waarmee we in games wel eens spelen is de aap nog wel de meest voorkomende. Donkey Kong en Super Monkey Ball zijn bekende franchises waarin de hoofdrollen zijn weggelegd voor onze verre familie. Spellen uit deze series waarborgen vrijwel altijd kwaliteit en kunnen dus bijna blind gekocht worden, het zou echter een broodje aap zijn als we stellen dat dit voor elke apengame geldt. Er is namelijk ook al heel wat aap-gerelateerde meuk verschenen, en gezien het feit dat Curious George een licentiegame is kan het best wel eens apekool zijn. Even de review lezen voordat je deze game koopt dus, want voor je het weet ben je in de aap gelogeerd! Curious George is gebaseerd op de gelijknamige film die eerder dit jaar verscheen, welke weer uitgaat van een reeks boeken die dateren van een halve eeuw geleden. De titel verraadt gelijk al nieuwsgierige aard van het aapje George. Het beestje doet niets liever dan alles onderzoeken, wat hem keer op keer weer in benarde situaties doet belanden. In zowel de film als de game achtervolgt George een man met een gele hoed, die de kost verdient door in de jungle op zoek te gaan naar oeroude beeldjes. Zo komt het nieuwsgierige aapje in tal van voor hem uitheemse plekken, alwaar hij de nodige avontuurtjes beleeft. Prima bodem voor een goede game, zo lijkt het, maar dan moet de developer wel even zijn best doen.
CG is een platformgame die om de zoveel tijd voor korte duur onderbroken wordt door mini-games. Gezien de doelgroep van de film is ook het spel gericht op jonge kinderen. Voor ontwikkelaars is dit vaak het makkelijkste publiek; kinderen willen geen diepgang, ze willen gewoon oppervlakkige gameplay en een hoop fun. Voor de helft heeft ontwikkelaar Monkey Bar Games (ik maak geen grapje) al aan deze eis voldaan, de gameplay is namelijk erg simpel. De levels zijn uiterst lineair en kennen geen vijanden. Gezien de doelgroep is dat eerste begrijpelijk, de levels moeten immers makkelijk te doorkruisen zijn, maar een platformgame zonder vijanden is toch net als een stier waarbij zijn schepper de ballen is vergeten? Juíst kinderen vinden het heerlijk om - op een weliswaar makkelijke manier - vele kwaadgezinde beestjes bewusteloos te slaan. Alleen bij kinderen geeft zo\'n simpele handeling zo ontzettend veel voldoening. Wat op platformgebied overblijft zijn de welbekende kunst van het springen en enkele apenstreken zoals klimmen, klauteren en iets wat zich nog het best laat omschrijven als surfen over de grond. Dit alles zal hij doen in een dertiental levels die variëren van de jungle tot een appartementencomplex middenin de stad.
Om de speler een beetje het gevoel te geven dat er daadwerkelijk iets te behalen valt zijn er in de twaalf levels bananen en \'curious points\' te vinden. De fruitige gele apensnacks liggen in grote getale door levels verspreid, en het verzamelen ervan maakt de levels net wat langer houdbaar. Wanneer de speler 80% van de bananen vindt verschijnen er in de Gift Shop extraatjes zoals artwork, beelden uit de film, enzovoort. Deze spullen zijn allemaal te betalen met de eerdergenoemde \'curious points\', die te verdienen zijn door als Curious George je naam eer aan te doen. Dat wil zeggen: houd je nieuwsgierigheid vooral niet in bedwang, wandel naar glinsterende voorwerpen en druk dat vierkant-knopje in. George zal daarop het voorwerp nader bekijken, en er soms zelfs mee spelen. Zeker voor de jonge spelers zijn de daaropvolgende taferelen waarin het aapje bijvoorbeeld aan een Wc-rol trekt erg grappig. Helaas zijn de objecten altijd erg opzichtig opgesteld en kom je vaak dezelfde tegen, waardoor ook dit onderdeel het spel weinig uit het slop trekt.
Ikzelf heb dit spel uit weten te spelen in drie hele uren, zonder te haasten. Ik had zelfs voldoende bananen en nieuwsgierigheidpunten vergaard om vrijwel alles uit de Gift Shop te kunnen kopen. Het enige wat ik nog kon doen waren de levels en mini-games herspelen. Dat de levels dit niet waard zijn lijkt me wel duidelijk geworden, maar zelfs de mini-games dwingen het herspelen niet af. Elk van de vier mini-games grijpt namelijk terug naar het principe van op de juiste tijd op de juiste knop drukken. Een beetje zoals Dance Dance Revolution, zij het zonder de dansmat.
Toch is er een punt waarin de game niet faalt: de presentatie. Grafisch heeft de game een passende eigen stijl met veel kleur, hoewel de PS2 niet ten volle wordt benut. De voice-acting is, ondanks het feit dat behalve George alle stemmen door andere stemacteurs dan de film zijn gedaan, erg goed. Het is alleen zo jammer dat er geen Nederlandse schermteksten zijn als je bedenkt dat de doelgroep de Engelse taal nog niet meester is.
