Superman Returns: The Videogame

Take my favourite superhero, Superman. Not a great comic book. Not particularly well-drawn. But the mythology... The mythology is not only great, it\'s unique. Now, a staple of the superhero mythology is, there\'s the superhero and there\'s the alter ego. Batman is actually Bruce Wayne, Spider-Man is actually Peter Parker. When that character wakes up in the morning, he\'s Peter Parker. He has to put on a costume to become Spider-Man. And it is in that characteristic Superman stands alone. Superman didn\'t become Superman. Superman was born Superman. When Superman wakes up in the morning, he\'s Superman. His alter ego is Clark Kent. His outfit with the big red \"S\", that\'s the blanket he was wrapped in as a baby when the Kents found him. Those are his clothes. What Kent wears - the glasses, the business suit - that\'s the costume. That\'s the costume Superman wears to blend in with us. Clark Kent is how Superman views us. And what are the characteristics of Clark Kent. He\'s weak... he\'s unsure of himself... he\'s a coward. Clark Kent is Superman\'s critique on the whole human race.

Door deze dialoog ben ik heel anders tegen Superman aan gaan kijken, ik vond het maar een knurft en een vrij inspiratieloos karakter. Maar Bill had gelijk dacht ik, Superman is uniek! Superman: The Videogame heeft dit echter weer compleet omgegooid, Superman is een kneus en in \'zijn\' stad is niets te beleven. Het leven van Superman is saai en eentonig en we gaan je vertellen waarom.

Allereerst is de stad Metropolis waar de game zich afspeelt erg kaal, de gebouwen lijken allemaal op elkaar, net als de auto\'s. De paar mensfiguren die aanwezig zijn doen niet veel anders dan wat rondlopen of rennen als er wat engs gebeurd. Je krijgt totaal geen feeling met de stad en als je geen feeling met de stad hebt interesseren de gevaren je ook niet echt. Vooral niet als deze gevaren maar uit een tweetal verschillende dingen bestaan.

Aan de ene kant heb je branden en meteoren die de stad bedreigen en aan de andere kant heb je de bad guys die alles kort en klein willen slaan. De eerste vorm van bedreiging, zeg maar de natuurrampen, zijn veel te makkelijk op te lossen. Je vliegt of rent naar de betreffende locatie en daar blaas je het vuur uit. Binnen vijf seconden ben je klaar! Woohoo! Puntje voor Superman.

De andere vorm van bedreiging, de bad guys, zijn wat lastiger aangezien zij niet op één locatie blijven. Soms vliegen ze weg of gaan ze net even de hoek om. Je moet ze dus eerst opsporen en dan kun je ze in elkaar timmeren. Om de vijanden een kopje kleiner te maken kun je twee dingen doen, allereerst is het er ouderwetse button bashen waarbij je simpelweg op de gekleurde 360 knopjes ramt om te schoppen en te slaan. Superman zou Superman echter niet zijn als hij ook speciale krachten zou hebben. Deze superkrachten omvatten onder andere zijn laserogen en zijn ijskoude, alles bevriezende adem. Wil je een dergelijke kracht gebruiken dan moet je deze eerst selecteren met de D-pad.

Superkrachten zijn helaas ook voor Superman niet oneindig, de blauwe balk geeft aan hoeveel superkracht Superman nog over heeft. Als deze op is loopt hij gelukkig wel weer vol. Naast de superkracht-meter is er ook nog een soort healthbar. Deze grote rode balk loopt terug als de badguys een hoop verwoesten in de stad. Ja, je leest het goed, de rode balk is een healthbar voor Metropolis, niet voor Superman zelf. Je gaat in Superman dus game over als de stad verwoest is.

Je wordt als Superman gewaarschuwd voor deze gevaren door je speciale zintuigen en deze komen op het scherm als rode rondjes die de richting aangeven. Deze missies verschijnen gewoon tijdens het rondvliegen en je kunt ze dus niet zelf opstarten zoals bijvoorbeeld bij Saint\'s Row wel gewoon kan, je bent nu verplicht de opdrachten te doen omdat de stad anders verwoest wordt. Niet echt \'free-roaming\' dus.

Tot nu toe is er nog niet echt iets positiefs aan de game te bekennen dus, de graphics zijn kaal, de gameplay is eentonig en je bent niet vrij om te doen en laten wat je wilt. Gelukkig is er nog wel íets dat goed is aan de game en dat is de muziek. Vanaf de intro tot het einde van de game, overal klinkt de game episch en Superman waardig. Maar ja, daar koop je geen game voor natuurlijk.