Drill Dozer

Roy
Ach arme GameBoy Advance gamers, wat moeten jullie in hemelsnaam gamen tegenwoordig? De PSP en de Nintendo DS zijn dé handhelds van dit moment en het aantal topgames dat nu op GBA verschijnt is op één vinger te tellen. Gelukkig zijn er af en toe wel games die veel potentie hebben om een onverwachte topper te zijn. Drill Dozer is zo’n game.

Drill Dozer is een GBA game van Nintendo en Game Freak (ja, die van Pokémon); op z’n minst een succesvol team te noemen. Het concept van Drill Dozer is ook vrij origineel te noemen, daar je in deze actie-platformer niet enkel loopt en springt, maar ook moet boren. Je zit als heldin in deze game in een soort mech/robotpak welke een enorme boor op de buik heeft zitten. Deze boor gebruik je ofwel als aanvals- of verdedigingsmechanisme ofwel als hulpmiddel om op onbereikbare locaties te komen.

Het aanvallen en verdedigen zal voor zich spreken natuurlijk, maar het gebruiken van een boor om verder te komen is wat ongebruikelijk en zal daarom extra toegelicht worden. Het meest simpele wat je kunt bedenken is natuurlijk een muur of deur waar je doorheen boort om zo de achterliggende kamer te bereiken. De moeilijkheid zit hier in de sterkte van het te doorboren materiaal, soms is een deur te stevig en dan moet je een hogere versnelling vinden voor je boor. Je begint elk level met een boor die werkt op één enkele versnelling, de tweede en derde moet je in het level zoeken zodat je kan upgraden. Helaas moet je elk level opnieuw de upgrades zoeken.

Een ander voorbeeld van het gebruiken van je boor om verder te komen is het springen. Er zijn bepaalde objecten in de game waar je jouw boor in kan stoppen om te gaan boren, als je dan hard genoeg gaat moet je snel van boorrichting wisselen en dan schiet je een stuk achteruit en/of omhoog. Deze boorrichting, met de klok mee of tegen de klok in, bepaal je met de R- en L-knoppen. In de eerste paar levels voelt dit hele mechanisme van boren en onderdelen zoeken lekker nieuw aan, maar het houdt helaas niet bijzonder lang stand. In de levels zijn er, hoewel de locaties vrij divers zijn, erg vaak dezelfde soort puzzels. Lopen lopen lopen, dichte deur, te hard om doorheen te boren, lopen lopen lopen, zoek upgrade, teruglopen lopen lopen en dan hup, door de deur waar je eerst niet door kon. Ook de eindbazen zijn vrij repetitief aangezien het er vrijwel altijd op neerkomt dat je een essentieel onderdeel los moet schroeven waardoor de baas uit elkaar valt. In de latere levels, ongeveer vanaf wereld vier, wordt het wat uitdagender maar dan zit je ook alweer bijna op het einde van de game.

Het feit dat de gameplay op een gegeven moment wat repetitief wordt doet niets af aan het feit dat de game wel goed te besturen is. De boor reageert lekker snel en de besturing is lekker strak en precies. Daarnaast is de trilfunctie die in de cartridge zit ingebouwd ook nog eens een leuk extraatje. Overigens is deze trilfuntie meteen de reden dat de game niet in Europa uit gaat komen, om de een of andere reden komt het niet door de keuring heen (net als het geval is met Wario Ware Twisted). Je zal de game dus moeten importeren, net als Wario Ware Twisted.