Übersoldier
Het zal je niet verbazen dat jij als speler ook in de huid kruipt van zo\'n übersoldier. Jij bent Karl Stolz, een nazi-soldaat die in een hinderlaag door verzetsmensen wordt gedood, een jaar voor het einde van de oorlog. Een Nazi-wetenschapper brengt je echter weer tot leven en je wordt in een sanitarium gestopt. Een bijwerking van het übersoldier-proces is dat je de eerste die je een order geeft blindelings gehoorzaamt. Wanneer jij dan ook \'bevrijd\' wordt door een Franse verzetsdame, een die Engels spreekt met een prachtig Brits accent, lijft ze jou dan ook in. Tijdens de bevrijding bedreigt ze ook nog eens twee perfect Engels sprekende Duitse cipiers met een stem alsof ze commentaar aan het geven is op een biljartwedstrijd. Duidelijk mag zijn dat de voice-overs niet het sterkste vlak zijn van de game.
De actie, waar je direct midden in terecht komt, is dat echter wel. Ondanks dat we de wapens in de game allemaal al duizend keer gezien hebben voelen ze in Übersoldier wel erg lekker aan. Datzelfde geldt voor de controls, alles speelt heel soepel, iets dat de verder vrij matige game toch zeker speelbaar maakt. Een erg origineel aspect van de game is de toevoeging van een \'time shield\'. Dit schild laad je op door in korte tijd drie headshots te maken. Wanneer je het activeert worden alle kogels richting jou gestopt, jij kunt echter ook niemand neer schieten. Het leukste aspect van het schild is wel dat wanneer je het schild uit zet en het schild nog redelijk opgeladen is dat de kogels die op je afgeschoten zijn terugvliegen naar waar ze vandaan kwamen. Op deze manier kun je soms in een klap 15 man afschieten.
De game voert je in missies mee naar locaties over het hele oorlogsgebied, waar je eigenlijk altijd bezig bent het übersoldier-programma stil te leggen. De missies starten vaak met jou en een stel teammaten, maar nadat deze hun taak hebben voltooid (zoals het open blazen van een deur met explosieven) gaan ze wegens de belachelijk stupide AI in no-time dood. Verder in de missie komt het er vaak op neer dat je iets moet vinden, iets moet opblazen of je ergens heen moet vechten. Variatie is dus ver te zoeken, vanuit dat opzicht is het haast positief dat de game maar erg kort is.
De AI van de tegenstanders is al stukken beter dan die van je teammaten, maar houdt nog steeds te wensen over. Het helpt dat de developers de missies zo gemaakt hebben dat de AI gewoon standaard achter relatief beschutte posities staat zodat er wel een uitdaging is. Verder mikt de AI verbazingwekkend goed en is het vooral zaak dat je blijft bewegen en de vijand zo snel mogelijk uit schakelt. Dekking zoeken heeft zelden echt nut en is eigenlijk nooit de beste optie, dit tevens omdat de AI zo vaardig is in het gooien van handgranaten dat je in no-time je dekking moet verlaten om een explosie te ontwijken.