Sonic Riders

Roy
Sonic begint steeds meer op Mario te lijken, er komen steeds meer spin-offs met de blauwe egel. Helaas is er nog geen enkele die op het niveau van bijvoorbeeld Mario Kart is. Met Sonic Riders probeert Sonic Team een leuke Sonic spin-off te maken. Of het uiteindelijk lukt lees je in deze review.

Zodra je Sonic Riders hebt opgestart doet het je denken aan F-Zero, het enige verschil is dat je nu met Sonic op een Hooverboard staat en in F-Zero in voertuigen zit. Verder lijken ze veel op elkaar, zeker in het eerste level, de futuristische stad. Helaas voor Sonic kan de game zich echter totaaaal niet meten met F-Zero welke vele malen mooier is en veel fijnere besturing heeft.

Over de graphics valt niet zoveel te vertellen verder, het ziet er allemaal matig uit, onder gemiddeld voor een PS2 game en het doet een beetje goedkoop aan. Ook het feit dat de circuits niet duidelijk zijn (soms heb je geen idee waar je heen moet) en dat er soms stukken baan wegvallen helpen niet echt mee de game er leuk uit te laten zien. Het geluid daarentegen is wel aardig. Het is niet echt geweldig en heeft geen catchy tunes, maar het is allemaal wel aardig. Ook de gecaste stemmen passen wel redelijk bij de characters.

Zoals eerder al gezegd is de besturing niet om over naar huis te schrijven, Sonic zwabbert vaak maar wat over de baan en je kan niet echt scherpe bochten nemen. Als je vlak achter je tegenstander vliegt kan je profiteren van zijn slipstream. Deze wordt overdreven weergegeven en als je erin komt ga je wel harder, maar je bent vrij stuurloos. Wat wel weer aardig is, is het feit dat er een klein beetje snowboard actie in de game verwerkt zit. Zodra je tijdens een race over een kloof springt kun je wat trucs uithalen waarvoor je niet alleen punten krijgt, maar je ook een boost kunnen geven als je goed landt. Hierdoor haal je soms nét die tegenstander in waardoor je eerste in plaats van tweede wordt.