Project Zero 3: The Tormented

Steven (Steeven)
Stel, je maakt een akelig auto-ongeluk mee waarin je geliefde sterft. Je maakt graag foto\'s van huizen waar spoken zouden ronddwalen en je ziet je geliefde terug. Tevens beland je in een trip naar de geestenwereld waar het niet fijn vertoeven is en je enige wapen een fotocamera is. Leuk?

Rei vindt van wel. Al jaren leeft ze met een schuldgevoel over het ongeluk. Ze kan er niet van slapen ook. Als ze op een dag haar ex Yuu in min of meer levende lijve ziet, volgt ze hem een duister landhuis in. Dit klinkt als een typische Japanse horror-flick!

Flits
Gewapend met een camera en een zaklamp loop je door het landhuis. De sfeer is enorm beklemmend. Het huis is namelijk niet verlicht en alleen wat kaarsjes en je eigen draagbare lichtbundel zorgen voor wat zicht. Ook zul je veel nauwe, bochtige gangetjes doorlopen, waarbij je telkens het idee krijgt dat er iets door de muur of om de hoek komt om je bang te maken. Dit idee wordt nog eens versterkt door het geluid. De muziek is namelijk onheilspellend en zachtjes aanwezig. Zweterige handjes guaranteed.

Wat ook hartkloppingen veroorzaakt is het camerastandpunt. Deze is te vergelijken met de camera uit de eerste Resident Evil-delen. Hoewel de camera vaak achter je aan blijft zwieberen is hij juist statisch bij de grotere ruimtes. Juist op dat soort momenten, waar je er van op uit kunt gaan dat er geesten in beeld gaan komen om je dood te steken of je bang te maken, loop je rond als een dronkelap op een zaterdagavond.

Gelukkig sta je niet machteloos tegenover de boze geesten. Ze hebben namelijk één zwak punt en dat is gefotografeerd worden. Helaas is dit niet zo makkelijk als het lijkt. Je vecht niet alleen tegen een geest, maar ook tegen de controls. De geest verdwijnt zo af en toe en komt uit het niets op je af. Binnen die paar seconden moet je je personage de goede richting op draaien, de camera selecteren en dan mikken. Je mag niet meteen drukken, want hoe langer je het spook in je vizier houdt, hoe groter de kans is dat deze verdwijnt.

Je camera\'s komen in verschillende soorten en maten, in de zin van: je hebt drie characters om mee te spelen en ieder heeft een unieke camera. Bij de ene is de camera wat beter dan bij de ander, echt grotere verschillen zijn er niet te noemen. Ook uit de soorten films waar je foto\'s mee opslaat is te kiezen. Sommige soorten films hebben namelijk geen kracht om spoken mee weg te jagen, terwijl andere soorten dat wel hebben. Al je gemaakte foto\'s kun je bewaren. Als je geesten, zowel boosaardige als sfeermakende goed weet vast te leggen, dan verdien je punten. Met die punten kun je je camera weer upgraden, zoals meer opslagruimte of een spokendetector die aangeeft als een geest naar je aan het staren is.

Graphics en geluid
Zoals eerder al is vermeld is de muziek erg goed en sfeervol. Ook het geluid mag er wezen. Het hele spel door hoor je vreemde geluiden, waarvan de lokatie altijd is op te sporen met een mogelijk bijbehorend schrikmoment. De geesten die je tegen komt, waaronder in de gevechten, maken ook van die vieze gilletjes en schreeuwtjes waar je haartjes van overeind gaan staan. Dit, gecombineerd met de behoorlijk mooie graphics, zorgt voor een sfeer waar je U tegen zegt. De omgevingen doen wellicht wat kaal aan en de gebieden waar je komt lijken erg op elkaar, maar de emoties op de gezichten van de geesten spreken boekdelen.