Keepsake

Astrid (lizardtattoo) 22-03-2006 00:26

Wie mijn column heeft gelezen weet dat ik het, om het voorzichtig uit te drukken, niet zo heb op Nederlandstalige spellen. Nagesynchroniseerde spellen vermijd ik, en ondertitelingen zet ik waar mogelijk uit. Doorgaans is dat geen probleem en de enkele keer dat het niet kan lees ik ze gewoon niet. Over het op de achterkant van het hoesje van Keepsake netjes vermelde \"geheel Nederlands ondertiteld\" maakte ik me dan ook niet echt zorgen. Helaas is er echter gekozen voor een vreemde mengeling van talen. Het spel is volledig Engels gesproken, maar alle teksten in het spel zijn Nederlands. Dat betekent dus, dat je in een gesprek een Engelse stem iets hoort zeggen, met Nederlandse ondertiteling. Vervolgens moet je uit een rijtje mogelijk antwoorden in het Nederlands jouw antwoord kiezen. Je hoort jouw personage deze tekst dan in het Engels zeggen en je krijgt weer in het Engels antwoord. Dan moet je je antwoord weer in het Nederlands kiezen, enzovoort. Als iemand je een voorwerp geeft zal deze dat in het Engels tegen je zeggen, maar in je inventaris is de omschrijving in het Nederlands. Ik kon er maar moeilijk aan wennen. Op zich is de Nederlandse vertaling wel redelijk goed en vlot gedaan, op een paar spelfouten na. Een woord als \"bekoorlijk\" is niet echt alledaags, maar het past wel in de sfeer van het spel.

Over het algemeen is de voice-acting goed, maar het nep-accent van de schreeuwerige koopman Mustavio is tenenkrommend irritant. De Amerikaanse uitgave van het spel krijgt nieuwe voice-overs en ik moet zeggen dat ik absoluut begrijp waarom. Aan het begin van het spel krijg je van hem een tutorial (deze is overigens niet over te slaan) en ik kreeg de neiging het geluid maar helemaal uit te zetten... Gelukkig speelt Mustavio verder in het spel niet zo\'n heel grote rol dus je komt hem niet erg vaak tegen. Er komen sowieso weinig personages in het spel voor, omdat het grootste deel van het verhaal zich afspeelt in en rond een verlaten schoolgebouw.

Lydia is een jonge vrouw die aan de Drakenvallei Academie wil studeren. Ze komt uit een arm gezin, en heeft jaren moeten sparen om naar de school voor magie te kunnen. Ze hoopt er haar oude hartsvriendin Celeste weer te ontmoeten. Celeste woonde vroeger bij haar in het dorp en ze hebben om hun vriendschap te benadrukken waardevolle kado\'s uitgewisseld. Celeste heeft Lydia een muzikale hanger gegeven die nog van haar (inmiddels overleden) moeder is geweest en Lydia heeft Celeste een dierbare pop gegeven. Nadat Celestes moeder overleed is haar vader met Celeste naar de Drakenvallei Academie verhuisd. Nu komt Lydia bij de Drakenvallei Academie aan, maar de deur is gesloten en er is niemand om haar te begroeten. Na wat rondgelopen te hebben lukt het haar om de toegangsdeuren te openen maar ook in de school lijkt niemand aanwezig te zijn. Wel vindt Lydia de pop die ze al die jaren geleden aan Celeste heeft gegeven...

Lydia is niet helemaal alleen in de school, al snel komt ze Zack tegen. Zack is een wolf, die kan praten omdat hij een \'vertrouweling\' is van een leraar. Eigenlijk, beweert hij, is hij een draak maar een paar studenten hebben hem in zijn huidige vorm getoverd en hij wil niets liever dan weer terug veranderen in zijn oorspronkelijke vorm. Aangezien alle leerlingen en leraren echter verdwenen zijn, is er niemand die hem daarbij kan helpen. Door wat versprekingen twijfelt Lydia al snel aan zijn verhaal. Lydia zal dus moeten zien uit te vinden of er werkelijk niemand in de school aanwezig is, en of Zack de waarheid spreekt. Daarvoor moet ze eerst allerlei puzzels oplossen.