Viewtiful Joe: Double Trouble!

Strike a pose!
Eerst maar eens uitleggen wat deze games typeert. Ieder deel van Viewtiful Joe is een lekkere over-the-top platformer die eruit ziet als een levende strip in een filmomgeving. Joe houdt ontzettend van actiefilms en zou het liefst zelf een superheld zijn. Door een magisch horloge, geschonken door überheld Captain Blue, is hij in staat om te transformeren in zijn flitsende alter ego: Viewtiful Joe. Eenmaal getransformeerd is hij de grote held die voor het publiek zijn kunstjes mag vertonen. Het doel is niet alleen om hordes tegenstanders van het scherm te meppen, maar ook om dit zo mooi mogelijk te doen. Vandaar de term ‘Viewtiful’. Als je een mooie combo maakt hoor je het publiek uit zijn dak gaan en word je beloond met bonuspunten. Met deze bonuspunten kun je nieuwe moves kopen zoals een powerslide of een ‘superpose’ waardoor je tegenstanders uit elkaar spatten, Joe in een superpose is natuurlijk niet niks! Om het geheel op te vrolijken kun je gebruik maken van speciale krachten zoals Slow, waarin je de tijd vertraagt en in slow motion verder vecht, of Zoom, waardoor je inzoomt op de actie en je Joes biceps onder zijn strakke pakje kunt bewonderen.

Split, Scratch & Slide
De techniek van de DS leent zich uitermate voor deze game, omdat de twee schermen gebruikt kunnen worden om nieuwe superkrachten te introduceren. Dat is dan ook gebeurd en Joe heeft er drie nieuwe bijgekregen. De eerste is Scratch: door met je vinger over het scherm te wrijven begint alles te schudden en valt allerlei troep op je tegenstanders waardoor ze vlotjes zijn uitgeschakeld. De tweede techniek die je leert is het splitsen van het onderste scherm met je vinger, Split genoemd. Zo is het mogelijk om het bovenste deel afzonderlijk van het onderste te verschuiven en de omgeving te manipuleren. Staat er een muur in de weg? Dan schuif je het bovenste deel even weg en kun je er mooi doorheen. De laatste kracht is die van ‘Slide’. Door je vinger verticaal over het scherm te bewegen worden het bovenste en het onderste scherm verwisseld. Op het bovenste scherm is namelijk dezelfde actie te zien, maar dan ingezoomd. Als er gewisseld wordt verschijnt het ingezoomde beeld in het onderste scherm en is het mogelijk om voorwerpen uit de omgeving direct te manipuleren.

Vingeracrobatiek
Klinkt als geforceerd gebruik van de twee schermen? Inderdaad, dit is ook een beetje het mankement van Viewtiful Joe: Double Trouble. Het is een game vol met actie en dan wordt het moeilijk om je vinger van de knopjes af te halen om het scherm direct te manipuleren. Het zorgt wel voor een nieuwe vorm van gameplay, maar het wordt er niet leuker op. Voorbeeldje: als je de kracht Split gebruikt moet je eerst je vinger naar het scherm brengen om deze in twee delen op te splitsen. Vervolgens begint je superkrachtenmeter leeg te lopen en moet je snel beginnen met de actie. Hiervoor heb je de knoppen nodig waardoor je je hand snel terug moet bewegen. Door deze hectiek gaat het vaak mis. Je wisselt per ongeluk de schermen in plaats van het onderste te splitsen of je bent te laat terug bij de knoppen waardoor je superkracht op is en het scherm weer normaal is. Het is lovenswaardig dat er geprobeerd is nieuwe elementen toe te voegen maar het werkt niet helemaal lekker en komt geforceerd over. Gelukkig doet het niet echt afbreuk aan de gameplay, maar het voegt jammer genoeg ook niks toe. Een compleet nutteloze toepassing van het touch screen vind je terug tijdens de tussenscénes en dialogen. Af en toe stoppen deze waarna je op het onderste scherm de film door moet schuiven voor de volgende scéne. Leuk, maar niet heus.

weinig veranderd
Op het gebied van superkrachten onderscheidt dit deel zich dus van de andere. Is er verder nog iets veranderd? Niet echt, ook nu mep je je weer een weg door mooi gestylde werelden waarbij je het opneemt tegen legers gek uitgedoste robots, terwijl je je best doet zo mooi mogelijk te vechten. Dat Viewtiful Joe: Double Trouble veel op zijn voorgangers lijkt wil niet zeggen dat het een slechte game is. Integendeel, ook dit deel biedt genoeg platformplezier. Het probleem is dat het op zich niks nieuws biedt ten opzichte van de vorige delen. Hoewel ik het eerste deel voor de GameCube extreem tof vond was ik ook wel ‘klaar’ met Joe na het uitspelen van dit eerste deel.