Prince of Persia: The Two Thrones

Roy
In 2004 was daar ineens Prince of Persia: Sands of Time (eind 2003 voor de PS2 gamers onder ons). Een nieuw deel in de Prince of Persia serie en het was een geweldige game. Het combineerde een fantastische sfeer met twee gameplay elementen: platform en fighting. Nu was het vechtgedeelte niet super, maar het platformen en de sfeer maakten Sands of Time tot mijn nummer twee van 2004.

Eind 2004 kwam Ubisoft al met een opvolger: Prince of Persia: Warrior Within. In dit vervolg was volgens Ubisoft alles beter, de graphics, het geluid en het vechtsysteem. Dit was echter maar gedeeltelijk waar; de graphics en het vechtsysteem waren inderdaad flink verbeterd, maar het geluid was verschrikkelijk. Metal en de Prins gaan niet samen... Daarnaast was de hele sfeer uit Sands of Time weg, Warrior Within was donkerder, grauwer en bovendien leek het alsof het platform gedeelte gehalveerd was. Dit alles maakte Warrior Within voor mij simpelweg een kutspel. Ik heb Warrior Within dan ook na een aantal levels weer verkocht, waar ik Sands of Time helemaal uitspeelde en een mooi plekje gaf op m\'n gameplank.

De Prins is nu opnieuw terug, met een derde deel. Deze game, The Two Thrones genaamd, combineert de twee voorgaande delen in een game die wél goed gebalanceerd is. Het heeft het platformen en de sfeer uit Sands of Time en het vechtsysteem uit Warrior Within. Ik durf zelfs zover te gaan dat ik The Two Thrones de echte opvolger van Sands of Time durf te noemen. Dan moeten we met z\'n allen Warrior Within maar even vergeten en vergeven. The Two Thrones is dat namelijk waard.