Marvel Nemesis: Rise of the Imperfects
Iedereen kent wel een aantal superhelden en slechteriken uit de stal van Marvel. Zo zijn Spider-Man, The Fantastic Four en The X-Men bijvoorbeeld erg populair de laatste paar jaar vanwege de films waarin deze helden schitterden.
Marvel Nemesis: Rise of the Imperfects gaat rustig verder met de stortvloed aan Marvel films en games van de laatste tijd en heeft als troef de nieuwe characters die speciaal voor deze game ontworpen zijn: the Imperfects. The Imperfects zijn een mislukt experiment van Dr. Von Roekel, een gestoorde professor die op zoek is naar de perfecte, sterke mens om de wereld mee te veroveren.
De game doet verder niet echt iets met dit spannende uitgangspunt: Je kiest één van de characters, goed of slecht, en dan vecht je jezelf een weg naar het einde. De game is dan ook een soort van fighter, maar dan in een grote 3D omgeving waarin je vrij kan rondlopen. Je zou het spel een beetje kunnen vergelijken met een gladiatoren gevecht met Marvel characters.
We komen hier trouwens meteen bij het grootste minpunt van de game: de camera en de graphics. Als je de game voor het eerst opstart lijkt het er allemaal prima uit te zien, maar tijdens het spelen vallen er objecten weg en ga je voortdurend met je character door muren of andere obstakels heen. Bovendien is de camera zo slecht dat je de helft van de tijd niet eens ziet wat je aan het doen bent. Een voorbeeldje: Op een gegeven moment was ik bezig met The Thing (Fantastic Four) en had ik een auto opgetild. Precies op dat moment flitste mijn tegenstander naar achter mij en zwiepte de camera waardoor ik recht in de ogen van The Thing keek. Hij had niets meer in z\'n handen, maar hij hield ze wel nog omhoog. De vijand was compleet uit beeld verdwenen en begon net aan zijn vuurbalaanval, RIP the Thing...
Deze momenten verpesten in principe het hele spel. Nu zou het spel ook zonder dit mankement niet echt super zijn aangezien het niet meer is dan een simpele button-bash game. De enige opties die je hebt zijn springen, rennen, blokken, slaan en iets oppakken. Vooral in het begin is rammen op kruisje het enige dat je doet. Later ga je jezelf iets meer verdiepen in de game en ontdek je de superaanval (R-knop indrukken) en het card-systeem.
De superaanval stelt niet zoveel voor eigenlijk, hij is gewoon een stukje krachtiger dan je gewone vuistslag en je moet er twee knopjes tegelijk voor indrukken. Het card-steem is echter nog wel aardig; na elke gewonnen wedstrijd kun je kiezen uit vijf kaarten. Je kan niet zien welke het is, dus het gaat puur op de gok. De kaarten hebben allemaal iets statistiek verhogend, zo zijn er bijvoorbeeld kaarten die je (tijdelijk) hogere health of kracht geven.
De kaarten kun je voor elk gevecht toewijzen aan één van de knoppen van de D-Pad (omhoog, omlaag, links, rechts) en zijn dan in een gevecht te gebruiken. In totaal zijn er 173 kaarten vrij te spelen, leuk voor de verzamelaars dus. Naast de kaarten zijn er nog een hoop andere dingen vrij te spelen zoals characters (18 totaal) en omgevingen (zeven totaal). Je begint het spel met twee characters en na het uitspelen van de campaign met één van die characters krijg je een nieuwe, en zo door tot je ze allemaal vrijgespeeld hebt. Dit is erg jammer aangezien je niet vanaf het begin al kan kiezen met wie je de multiplayer ingaat. Je moet dus eerst de campaign spelen voordat je bijvoorbeeld met Spider-Man tegen Cpt. America kan spelen tegen een vriend van je.