Burnout: Revenge

Met een snelheid van 400 kilometer per uur, is aan je neus krabben dodelijk. Criterion kreeg voor haar vorige Burnout (Takedown) van FOK!games een 91%. Een hoge lat en eigenlijk gewaagd om een vervolg uit te brengen, want voor je het weet is het meer van hetzelfde. Leg de twijfel opzij en stap achter het stuur en durf te proeven aan de verandering.

Criterion heeft lef. Toen ik enkele maanden geleden sprak met creative director Alex Ward straalde hij van enthousiasme. Hij demonstreerde een - op het eerste oog - normale crash zoals we deze van Burnout: Takedown reeds kennen. Rij met een zware auto op een kruispunt af en veroorzaak zoveel mogelijk schade. Het klinkt simpel, maar het valt vaak tegen. Bij de vorige Burnout waren er op lastig te raken plekken speciale bonus\'munten\' aanwezig die er voor zorgden dat je score verdubbelde of zelfs werd verviervoudigd. Het nadeel was dat iedere crash alleen nog werd geregeerd door deze speciale munten. Het ging niet meer om het crashen, maar enkel om het raken van de speciale triggers. Criterion heeft geleerd van deze fout en het opgelost met zogenaamde crashbreakers die je krijgt wanneer er genoeg auto\'s zijn geraakt bij een crash. De enige manier om nog veel geld te verdienen is door gewoon beter te crashen en goed te timen. Heb je genoeg auto\'s geraakt dan loopt je balk vol. Panisch ram je dan op R2 om de 50 auto\'s om je heen nog eens op te blazen!

Misschien is de vorige alinea echter iets te snel voor de mensen voor wie Burnout nieuw is. Burnout: Revenge samenvatten in een paar regels is echter lastig. Het is namelijk bijna een genre op zichzelf. Noem je het een racegame dan zal iedere racefan zeggen dat het een kutgame is. Noem je het een stuntgame dan mis je het complete aspect van snelheid. Eigenlijk is Burnout: Revenge dan ook maar met één woord samen te vatten: adrenaline! Stap in snelle sportauto\'s en race met onwaarschijnlijke snelheden door de afwisselende landschappen. Terwijl je over de weg raast word je beloond met een flinke snelheidsboost wanneer je andere auto\'s zo lomp mogelijk tegen het beton prakt. Je vraagt je een enkele keer dan ook af waarom je eigenlijk meer snelheid wilt, want de \'gewone\' 250 kilometer per uur gaat al snel zat zonder dat je een boost nodig hebt naar 360!

Een andere grote verandering ten opzichte van de vorige Burnout-game is dat verkeer gebruikt kan worden als wapen. Auto\'s die in dezelfde richting rijden kun je vooruit voetballen door ze te rammen. Een nieuwe manier van take-downs biedt zich aan. Je rijdt naast een van je tegenstanders, je haalt een toevallige passant in en ramt hem tegen je tegenstander. Dit wordt een bodycheck genoemd en is bijna even lekker als met 300 kilometer per uur je tegenstander tegen de pilaar van een brug duwen. Op deze nieuwe feature is door veel mensen kritiek gegeven en ik moest er zelf ook echt even aan wennen. Het lijkt, zeker in de vroege levels, dat het spel nu wel heel makkelijk wordt. Vroeger was je grootste vijand namelijk het verkeer op de weg. In de verte zie je nog net de lichtjes van de auto waar je een tiende seconde later tegen crasht. Dit blijft zo omdat tegemoetkomend verkeer nog steeds even dodelijk is. Verkeer dat in jouw richting rijdt rammen is echter ook niet zonder gevaar want ram je een bus of grote vrachtauto dan rijd je nog steeds te pletter. Het is dus wennen, maar verhoogt uiteindelijk het genot van het spel. Is het een verbetering? Ja, uiteindelijk wel. Je kunt je namelijk afvragen of Burnout wel een race-game is, want het gaat er vooral om dat je met een adrenalinerush een lekker gevoel overhoudt aan een wedstrijd. Zo lomp mogelijk andere auto\'s van de weg rammen was altijd al een genot en met deze nieuwe Burnout heb je hiervoor gewoon extra mogelijkheden gekregen. Denk je dat het te makkelijk wordt? Dan is enig geduld vereist, want nadat je zo\'n 50% van de game hebt uitgespeeld neemt de moeilijkheidsgraad aanzienlijk toe!