Batman Begins

Wie is er hier een mietje?
Batman Begins is een platformer van de klassieke soort. Je beweegt je door levels gebaseerd op de film en komt natuurlijk allerlei snoodaards tegen. Deze kun je ouderwets te lijf gaan met je vuisten maar je mag ook je technische snufjes inzetten. Deze snufjes bestaan uit de batarang die je onbeperkt mag gebruiken om de vijand te verdoven, een rookgranaat, een gewone granaat en een wolk vleermuizen die de tegenstanders verwondt. Het doel van de levels is meestal het opzoeken van een bepaalde persoon om hem informatie te onfutselen of om hem eens goed af te tuigen. Nee, Batman is nog steeds geen mietje. Erg origineel klinkt dit allemaal niet, en dat is het dan ook niet. Het is een simpele platformer met Batman in de hoofdrol, een game die je ook al tegenkwam in de hoogtijdagen van de NES. Het enige wat sinds die tijd echt veranderd lijkt te zijn is de toevoeging van stealth-gedeeltes. Maar sinds Splinter Cell, Metal Gear Solid en de talloze spin-offs is dat ook niet meer bijster origineel. Maar goed, een onorginele game hoeft natuurlijk nog geen slechte game te zijn.

Gameplay
Het eerste dat opvalt is de besturing. De stoere Batman volgt als een trouwe puppy precies je commando\'s op. Al snel zwier en zwaai je door de levels en maak je korte metten met de bad guys. De besturing is dus prima in orde. Na een kort introductielevel begint de tutorial. Altijd handig, alleen schiet deze op een paar punten tekort. Zo krijg je op een gegeven moment de opdracht om langs een ninja te sneaken. Okay prima, maar hoe moet je sneaken? Dat wordt dus niet verteld en na een hoop frustraties en gepruts bleek dat gewoon lopen gelijk staat aan sneaken. Na deze tutorial begint de game pas echt.

Frustratie
En zo slecht lijkt die helemaal niet (blame me, maar film-games bekijk ik altijd met enige argwaan omdat hun geschiedenis nu niet echt in hun voordeel spreekt). Met plezier fladderde ik door de levels en ik maakte zelf de keuze of ik stealth of brute kracht wilde gebruiken. Al vlot werkte ik me door de eerste levels. Maar dan kom je op een bepaald punt aan waarna de game flink moeilijker wordt. Helaas gebeurt dit niet geleidelijk maar wordt de moeilijkheidsgraad in een keer flink opgeschroefd. Nu ben ik niet vies van een moeilijke game, ik hou er zelfs van! Hoe moeilijker hoe beter. De enige voorwaarde die daarbij geldt is dat het wel fatsoenlijk moeilijk moet zijn, en dat is bij Batman Begins helaas niet het geval. In een moeilijke game wil ik steeds beter worden waarna ik met getrainde skills eindelijk de obstakels overwin. Batman Begins lijkt echter meer op een trial-and-error oefening waarbij je maar wat probeert totdat je een manier vindt die werkt. Dit zie je vooral terug bij het vechten. Je kunt wel blocken, een low kick uitvoeren, een uppercut uitdelen of een mooie combo maken maar een echte tactiek zit er niet achter. Het is te hopen dat je de vijand uitschakelt voordat hij je echt gemeen begint te raken. Na een hoop gepruts tegen irritante kereltjes bleken de meeste makkelijk te omzeilen door er gewoon overheen te springen en snel door te rennen, dat lijkt me ook niet echt de bedoeling. Helaas zorgt dit alles ervoor dat Batman Begins al snel verzandt in een frustrerende herhalingsoefening waarbij niet duidelijk is wanneer je goed bezig bent met vechten.

Grafisch gezien is Batman Begins een prima game. De omgevingen zijn mooi vormgegeven en vrij afwisselend. Batman zelf beweegt zich met een souplesse die je wel mag verwachten van een superheld; de animaties zijn dik in orde. Tussen de levels door wordt het verhaal verteld in stripvorm. Helaas zijn er zo weinig plaatjes gebruikt dat er voor de mensen die de film niet hebben gezien geen touw aan vast te knopen is, het verhaal is bijna niet te volgen. De muziek in de game wordt na een tijdje erg storend. Het is een ononderscheidende brij van noten die een beetje op de achtergrond rondmoddert zonder wezenlijk wat bij te dragen aan de game. Muziek kan in dit soort games ontzettend veel bijdragen aan de sfeer maar dat is bij Batman Begins niet het geval. Na een tijdje begon de muziek zo op mijn zenuwen te werken dat ik deze maar heb uitgezet.