Asphalt Urban GT

Jasper (Fliepke)
Asphalt Urban GT wilt een kruising zijn tussen een arcade-racer en een realistische straatrace simulator. Dit komt meteen tot uitdrukking in de menustructuur die je op je onderste scherm krijgt te zien, met daarop de eerste twee opties Arcade en Evolution.

In de Arcade-mode heb je de standaard mogelijkheden om lekker snel even een potje te racen, je tijden op een bepaald circuit te verbeteren of een bepaalde uitdaging te behalen. Een bekende uit andere racegames is \"Cop Chase\" waarbij jij de politie bent en anderen moet aanhouden door ze in je vizier te krijgen en dat gedurende drie seconden vol te houden.



Evolution is de kern van de game. Hierin kun je naar de garage om je huidige bak te verbeteren met allerlei onderdelen. Zo kun je er een nieuwe turbo ingooien voor net dat beetje meer kracht of een nieuwe set banden voor wat extra grip in die ene vervelende U-bocht. Daarna is het natuurlijk de bedoeling dat je gaat racen met je bak in een of andere championship. Iedere championship laat maar een beperkt aantal auto\'s toe uit een bepaalde klasse. Het is dus zaak om de voor jou beschikbare championships te winnen en nieuwe auto\'s te unlocken of je kunt je huidige wagen inruilen voor harde euro\'s om er dan een nieuwe auto van te kopen die je kunt gebruiken in een van de andere races.

We hebben onze auto geselecteerd door middel van de knopjes op de DS en niet met het touchscreen, want daarvoor zijn de knopjes veel te klein of je moet zin hebben om steeds je stylus te pakken. Toch een beetje jammer van dat touchscreen. Het is tijd om te racen en je onderste scherm krijgt nu de functie van een kaartje, waarop je je huidige positie ziet en natuurlijk die van de tegenstanders. Jammer genoeg zie je nergens hoe ver je nu eigenlijk van die tegenstander af zit. Het bovenste scherm gebruik je om in te racen.

We trekken weg van de start, maar ach ende wee onze kilometerteller is stuk. We rijden immers tweedertig en de omgeving kruipt voorbij als een slak met een verse lading zeezout op zijn rug. Om de een of andere reden presteren we het dan ook nog even om de bocht niet te zien en vol de muur in te rijden.

De leercurve ligt toch iets hoger dan verwacht. Het besturen van een baksteen op wielen met een kapotte kilometerteller blijkt een echte uitdaging, die je pas na een paar uur onder de knie krijgt. Gelukkig hebben we nog een snel automatisch bijladende nitro, waarmee we de schade van de gemiste bochten kunnen inhalen en de race toch nog tot een goed einde kunnen brengen.




Als je eenmaal door de zure appel heen bent gebeten en wat meer zicht krijgt op de bochten en onvergevende besturing onder de knie hebt blijft er best een aardig spelletje over, waarbij je nog flink wat tijd kwijt zult zijn om alle wagens te unlocken en deze helemaal op en top te tunen met allerlei onderdelen.

Graphics
De graphics zijn best gedetailleerd, maar het komt allemaal nogal druk en priegelig over op het kleine bovenste schermpje. Hierdoor mis je dus ook vaker een bocht. Ook lijkt het verkeer soms achteruit te rijden, omdat ze groot licht voeren aan de achterkant. Waarschijnlijk is dat gedaan om de zichbaarheid te verhogen, want die is anders wel erg klein.

Geluid
Het geluid dat de wagens produceren varieert van een handnaaimachine tot een klopboor. Het klinkt niet echt als een auto, maar wel als iets met een motor. Gelukkig is de muziek wel alleraardigst, waardoor je je niet zal storen aan de beperkte geluidseffecten die van de wagens afkomen.