Mechassault 2: Lone Wolf

Peter (pkwarts)
Alhoewel het eerste deel van Mechassault dus vooral bekend is geworden vanwege de multiplayer zat er natuurlijk ook een singleplayer bij. Jij bent de Mechwarrior, bestuurder van Mechs. Als het woord Mechs nu niet meteen een belletje doet rinkelen bij je: Mechs zijn grote lopende tanks met allerlei futuristische wapens erop gemonteerd. In het eerste deel mocht je vanuit je warme, knusse Mech de planeet Helios beschermen tegen het extremistische ‘Word of Blake’. Als je dacht dat je na één deel van deze lui af zou zijn zit je er helemaal naast. Precies op tijd voor het tweede deel in de serie zal ook deze keer de Word of Blake je dwarsbomen, samen met enkele andere groeperingen. Het verhaal draait deze keer vooral om een stel mysterieuze datacores waar iedereen achteraan gaat. Ook dit deel word je weer bijgestaan door Luitenant Foster, de whizzkid, en Majoor Natalia, je bazin met ballen. Zij zullen dit keer ook te bewonderen zijn in cut-scenes, een welkome afwisseling.

Heb je Mechassault deel één gespeeld dan heb je de besturing binnen vijf minuten weer onder de knie. Maar zelfs als je nog nooit van Mechassault gehoord hebt, heb je de besturing zo onder de knie. Fasa Studios is namelijk trouw gebleven aan de arcadebesturing van deel één: met de linker trigger wissel je tussen je drie wapens en met de rechter bedien je ze. Zelfs door een Mechassault-leek alleen dit te vertellen, zou hij nog een paar missies kunnen uitspelen. De A-, B-, X- en Y-knoppen zal je het meest van de tijd waarschijnlijk niet eens gebruiken. Door de arcadeachtige besturing en de vele explosies en kleurige lasers doet de game je af en toe zelfs denken aan een top down shooter als Raptor. Geen gezeik, gewoon mikken en schieten.

Omdat de besturing dus nogal simpel en eentonig is zouden variërende missies zeer welkom zijn. Jammer genoeg zit dit er het meest van de tijd niet in. Verder dan \'blaas gebouw X op\', \'vernietig Mech Y\' komt het meestal niet. Het wordt wel een paar keer geprobeerd met een paar loop- of tankmissies, maar erg goed uitgewerkt zijn die niet. Zo kon ik een paar keer met mijn poppetje niet tussen twee stenen lopen terwijl het gat er groot genoeg voor was. Blijkbaar was hier nog uitgegaan van een grote Mech.

Natuurlijk zijn er ook dingen veranderd en één van die dingen is het BattleArmor. Dit is een pak die om het lichaam van je Mechwarrior zit waarmee hij kan vliegen, schieten en hacken. Hacken? Ja hacken. Door namelijk op een vijandige Mech af te vliegen en hem vast te grijpen (De A-knop! Hij wordt soms wel gebruikt ) opent er een klein menuutje met een aantal knoppen van je controller erop. Door binnen de tijd de code goed in te toetsen wordt de vijandige Mech gehijacked, waarna jij hem kan gebruiken. Ik durf te zeggen dat rondlopen in een BattleArmor vaak zelfs leuker is dan om met een Mech rond te rennen.