Capcom Fighting Jam

Ook mager is het aantal modes om in te vechten: Arcade, Versus en Training Mode. Als ik me niet vergis is het tegenwoordig wel een standaard om een Time Attack en/of Survivor Mode in een vechtspel te stoppen. Het gebrek aan diversiteit in de modes betekent dus geen lange levensduur voor de game. Ook niet in de Versus Mode, omdat het aantal te selecteren characters ook al erg klein is.
Wanneer je de Story Mode uitspeelt, unlock je themesongs van de personen waarmee je vocht. Dat geeft ook al niet bepaald de drang om door te spelen.

Voor elk gevecht kun je twee vechters selecteren. Het maakt daarbij niet uit bij welke game ze horen. Als je vervolgens je eerste ronde gespeeld hebt, kun je ervoor kiezen de tweede ronde met de huidige character te spelen of om deze te wisselen.
Capcom probeert deze beat \'em up meer diepgang te geven door verschillende vechtstijlen toe te voegen. Elke groep characters van de verschillende games hebben een eigen stijl en natuurlijk is de ene stijl effectiever tegen de andere. Dit brengt zowel voor- en nadelen. De personen uit Street Fighter II kunnen bijvoorbeeld normaal blokken, terwijl personen uit Street Fighter III een tegenmove kunnen doen als ze een aanval blokken.
Ook is het de bedoeling combo\'s op te bouwen. Onder in het scherm zie je een balk die gevuld wordt naarmate je meer damage doet bij de tegenstander. Alleen is hier de balans een beetje verdwenen. Bij sommige characters kan die balk wel twee of drie keer gevuld worden, wat dus meer damage betekent als je een combo uitvoert, terwijl bij andere characters de balk maar eenmaal vol kan.

Een combo uitvoeren is niet zo makkelijk als het lijkt. Hoewel de controls lekker soepel zijn, is het nogal lastig een knoppencombinatie uit te voeren. Door de ingevoegde Training Mode kun je dit gelukkig onder de knie proberen te krijgen.