Sentinel: Descendants In Time

Astrid (lizardtattoo)
De Australische SF-schrijver Terry Dowling is geen onbekende in de wereld van de adventures. In 1997 zag hij bij een vriend het spel Myst. Het sprak hem zeer aan, maar door gebrek aan tijd kon hij het spel niet echt uitgebreid spelen. Met behulp van een walkthrough probeerde hij toch zoveel mogelijk van het verhaal te genieten zonder al te lang vast te zitten op de puzzels en andere afleidende dingen. Vervolgens speelde hij ook andere adventures. Toen hij vastzat in Reah stuurde hij een mailtje naar de makers, de Poolse developer Detalion, en kreeg een keurig mailtje terug. Zij hadden echter ook zijn homepage bezocht en vroegen hem of hij misschien interesse had in het bedenken van een titel, een verhaal en het script voor een ander spel waar zij mee bezig waren. Dowling zei \"ja\" en het resultaat werd Schizm, één van de moeilijkste adventures ooit. Een aantal jaar later volgde Schizm II: Chameleon (ook bekend als Mysterious Journey II: Chameleon).

Voor Sentinel: Descendants In Time werd een reeds bestaand verhaal van Dowling (The Ichneumon and the Dormeuse) bewerkt tot een gamescript. De jonge man Beni wil graag een beroemde grafrover worden. Zijn volk heeft een bestaan gebouwd op de resten van een oude beschaving: die van de Tastanen. Het enige dat nog van hen over is, is een verzameling tombes. Deze tombes worden bewaakt door holografische weergaves van de overledenen (de Sentinels). In de tombes zelf is eigenlijk niet veel van waarde te vinden, de echt waardevolle spullen zijn al lang verdwenen en de technologie van de Tastanen is onbegrijpelijk. De tombes zijn ook nog eens erg gevaarlijk, met name tombe 35. Slechts één grafrover is daar ooit levend uit teruggekomen. Beni mijdt deze tombe dan ook. Tot op een dag zijn zus Carrie ontvoerd wordt en de gijzelnemers eisen dat Beni in tombe 35 iets gaat halen. Al snel wordt hij begroet door Dormeuse, de bewoonster van de tombe. Voor haar is de tombe een verzameling herinneringen, zij heeft allerlei stukjes van haar leven om zich heen verzameld in de vorm van mini-wereldjes waar ze heen kan wanneer ze wil. Zij waarschuwt Beni haar met rust te laten, maar tegelijk speelt ze met hem en wil ze hem haar werelden laten zien. Soms is ze uitermate vriendelijk tegen hem, soms ronduit vijandig. Beni wil zijn zus bevrijden, dus tegen alle waarschuwingen in dringt hij steeds dieper door in de tombe van Dormeuse...