Dr. Mario (NES Classics)

Roy
Voor al diegenen die nog niet weten waar Dr. Mario om draait komt hier nog even een kleine uitleg. Er zitten verschillende virussen in een potje. Deze virussen zijn er in drie soorten: gele, rode en blauwe. Door op de A- of B-knop te drukken draai je de vallende pillen. Probeer horizontale of verticale rijen te maken met vier gelijke kleuren. Zit er een virus in dat rijtje dan verdwijnen ze.

Als je alle virussen uitgeroeid hebt ga je naar een hoger level dat weer meer virussen in het potje heeft. Zo gaat het door tot het oneindige. Je begint in level 0 met vier virussen en eindigt met 84 virussen in level 21. Hogere levels krijgen niet meer virussen dan 84.

Deze simpele opzet heeft hetzelfde effect als Tetris op je heeft. Je blijft het spelen. Het is verslavend, het is leuk en geniaal in zijn eenvoud.

Dr. Mario is niet alleen fantastisch in de singleplayer, maar nog veel leuker als je tegen iemand speelt. Je hebt daarvoor maar één gamepack nodig: de tweede speler downloadt gewoon Dr. Mario in het geheugen van zijn GBA via een link-kabel of de wireless adapter.

Er valt verder niet zo heel veel te vertellen over Dr. Mario. Het is een geweldig spel als je het leuk vindt en van puzzelgames houdt. Ook degenen die het vroeger veel gespeeld hebben zullen nostalgische gevoelens krijgen bij het spelen van dit spel. Het enige probleem is dus dat het eigenlijk te duur is. Twintig euro voor een NES-game. Ik blijf erbij dat Nintendo beter verzamelpacks had kunnen maken met meerdere NES-Classics op één cartrigde.

Tot slot nog een leuk feitje:

In de handleiding van de originele NES-uitvoering van deze game stond een plaatje van Princess Peach. Een hoop gamers dachten/hoopten toen dat ze een unlockbaar character was. Dit was helaas niet zo.