CD: Paul Potts - Passione
It's all in the voice
Zoals al eerder gezegd moet Paul Potts het niet zozeer van zijn looks hebben, daar waar populaire artiesten dat vaak toch wel moeten hebben. Denk aan de sensuele Enrique Iglesias of de woeste Justin Timberlake. Bij deze artiesten lijkt het uiterlijk meer te betekenen dan de muzikale talenten. Bij Potts is dit omgekeerd, hij beroert de luisteraar vooral met zijn stem. Al hebben ze met de uitgave van de nieuwste cd wel geprobeerd een iets modernere uitstraling aan Paul mee te geven. De foto's op de cover en in het booklet stralen een Pottseriaanse zwoelheid uit. Nog geen Italiaanse passie, maar toch...
Maar het gaat dus om de muziek en die is 'Passione' te noemen. Vooral de Italiaanse taal past goed bij het timbre van Potts' stem. Links met Andrea Bocelli, Il Divo en Josh Groban zijn snel gemaakt en dat voor een koele Brit. De cd Passione kent een tiental tracks, waarvan een aantal vertaald zijn naar het Italiaans. 'La Prima Volta (First Time Ever I Saw Your Face)' en 'Un Giorno Per Moi (A Time For Us)' zijn er daar twee van. Ook 'Mamma' (een vertaling van 'Memory' uit de musical Cats) is een pakkend nummer geworden in de Italiaanse uitvoering. Je merkt meteen dat de Italiaanse taal een extra dimensie geeft aan deze nummers. De warmte van Potts' stem is mooi, maar mist nog net dat kleine beetje échte zuidelijke passie. Komt wellicht ook doordat in je hoofd toch een beetje het onooglijke dikkertje blijft hangen. Naast de warmte in de stem merk je ook dat Potts over een geschoolde zangstem beschikt, veel of weinig zangles, hij klinkt behoorlijk ontwikkeld. Dit draagt bij aan de kwaliteit van de tracks.
De afsluiter van het album, 'E Lucevan Le Stelle' zweept de boel een beetje op en brengt het geheel wel naar een climax, een mooi hoogtepunt om mee te eindigen. De tien nummers zijn allemaal goed te noemen, niet één echte uitschieter, naar beneden noch naar boven. Consistent noemen we dat dan met een mooi woord. Wat wel jammer is, is dat er weinig echt nieuw en eigen materiaal op de cd staat. Het zou misschien voor zijn derde album een goed idee zijn eens een andere weg te nemen en wat nieuwe nummers te laten schrijven, échte Potts nummers. Daarnaast maakt het album toch ook wel een beetje nieuwsgierig naar hoe Paul zou klinken als hij in onvervalst Engels een nummer zou neerzetten. Ook een duet met bijvoorbeeld Sarah Brightman zie ik er in de toekomst nog wel van komen.
Enkele verschillende persfoto's van Paul Potts
Of Potts met deze cd een heel breed publiek zal bereiken, valt te betwijfelen. Het genre is toch beperkt en zal zich niet tot alle jongere muziekfanaten uitstrekken, alleen diegene die van huis uit wat klassiek zijn opgevoed zullen het meepakken, is het vermoeden. Maar als dat verder ook niet zijn doel is, is daar niets mis mee. Het album is lekker om op de achtergrond aan te zetten tijdens een etentje of om op zondagmiddag relaxt met een glas wijn in de bank te hangen en je mee te laten nemen op de Pottseriaanse Italië-express. Wat betreft de houdbaarheid van Potts zelf, twee albums in twee jaar, het is vrij veel. Dit lijkt haast niet vol te houden... maar alleen Potts zal dat weten.
Een voorproefje, 'Il Canto':
Tracklist
1. La Prima Volta (First Time Ever I Saw Your Face)
2. Sei Con Me (There For Me)
3. Un Giorno Per Moi (A Time For Us)
4. Il Canto
5. Senza Luce (A Whiter Shade Of Pale)
6. Piano (Memory)
7. Mamma
8. Tristesse
9. Bellamore
10. E Lucevan Le Stelle
Label: Sony Releasedatum: april 2009
Waardering:
Kijk voor meer muziek in CD's.