CD: The Soundtrack of Our Lives - Communion

Joost Melis (Pink_Floyd)
Bijna had ik de promo-cd's in de kartonnen cover in de bak met oud papier geflikkerd nadat hij van de deurmat was geraapt. Een ogenschijnlijk te fris en fruitig ouder paar staren je aan met van die 'wellness' fonkelogen. De gebleekte tanden, de vaag groen gekleurde smoothie en de spierwitte badjassen doen je geloven dat je hier te maken hebt met een reclamefolder voor een duur kuuroord. Zo'n plek waar je je met thermaal water kunt laten besprenkelen, health-food gerechten verorbert terwijl er warme stenen op je liggen en je je gezicht met zwavelhoudende modder besmeurt of iets dergelijks. Net op tijd viel mijn oog op de begeleidende brief van Excelsior Recordings en volgde het besef dat het hier om de nieuwe plaat van The Soundtrack of Our Lives ging. Wat ben ik blij dat ik deze twee schijfjes niet per ongeluk heb weggegooid!


De plaat Communion van The Soundtrack of Our Lives (TSOOL) is namelijk een erg aangename verrassing. De Zweedse band vergaarde in 2002 en 2003 wat naam en faam met hun album Behind The Music welke genomineerd was voor een Grammy in de categorie 'Best Alternative Album'. Desalniettemin blijft de grote internationale doorbraak uit. In thuisland Zweden doen de heren het echter wel goed en misschien kan het tij voor de andere landen nu met Communion gekeerd worden.

Naast de humoristische hoes is de kwantiteit meteen al indrukwekkend. De band heeft er voor gekozen om een dubbelalbum uit te brengen met daarop maar liefst 24 nummers. De meeste bands gooien meer dan de helft van hun nummers in de prullenbak, maar TSOOL bracht gewoonweg 24 van de ongeveer 30 beschikbare tracks uit op plaat, in totaal meer dan 90 minuten muziek. Nog nooit had de band zo makkelijk materiaal geschreven als ditmaal. In twee weken stond het merendeel op een geluidsdrager. Aanvankelijk was het plan om een opvolger te schrijven op Origin Vol.1, maar al snel werd het concept voor Communion geboren. Er zijn 24 nummers gekozen, voor elk uur van de dag één en de tweedeling in twee discs representeert het verschil tussen dag en nacht.


De muzikale receptuur kookt over wat betreft referenties, maar de algehele stijl grijpt terug naar de jaren zestig en vroege jaren zeventig. Veel Beatles, Pink Floyd, Stones en CSNY borrelen naar boven, maar vaak met een hedendaags smaakje (oa Oasis, My Morning Jacket en Fleet Foxes). Psychedelische poprock is het hoofdgerecht. De bijgerechten zijn soms wat lichter verteerbaar en een enkele maal wat zwaarder op de maag (als de gitaaruitspattingen de overhand nemen). Toch voelt het geheel als een buffet waarvan je teveel tot je neemt. Er is teveel keus, teveel variatie aan smaak en kwaliteit. Bij een buffet is het slim om het brood, de aardappelpuree en de rijst te laten staan en je te focussen op de zeldzame lekkernijen die zich verschuilen tussen de standaard zaken. TSOOL had er misschien beter voor kunnen kiezen om de lekkerste nummers op één cd uit te brengen. Het materiaal op de dubbelaar is zeker van goede kwaliteit, maar het duurt allemaal iets te lang waardoor de smaak van de hoogtepunten verdund wordt.

Label: Haldern Pop Recordings Releasedatum: Juli 2009
Waardering:

Kijk voor meer muziek in CD's.