CD: Richard Durand - Always The Sun
Met een overvolle agenda met optredens tot in de verste uithoeken van de wereld en collaboraties met de grootste namen uit de scene zal Richard Durand het moeten doen. Sinds Tiësto hem tipte als Tip For The Top in 2007 in het Engelse DJ Magazine leverde Richard Durand een stroom aan overweldigende producties en remixen af, zoals officiële herbewerkingen van Tiësto’s 'Lethal Industry', 'Flight 643' en 'Break My Fall', maar ook Armin van Buuren’s 'In And Out Of Love', de 'Art Of Trance classic Madagascar', The Prodigy’s 'Smack My Bitch Up' en 'Binary Finary’s' grootste hit ooit, 1998. Deze tracks keerden dankzij zijn bewerking stuk voor stuk in één klap weer terug op de dansvloer. Naast al deze praktijken vond hij het zelf tijd worden voor een debuutalbum. Afgelopen maand kwam hij dan ook uit met Always The Sun. Maar eens kijken of dat net zo’n succes is als al zijn remixen van golden oldies.Zijn eerste artiestenalbum op het Magik Muzik label van Black Hole Recordings bestaat uit 15 nieuwe tracks. De cd begint met het nummer ‘Divine’ een erg rustige track die je bijna kunt gebruiken als slaapmuziek. Als dit maar geen voorbode is voor de rest van het album, want het laatste wat je volgens mij wil is mensen in slaap krijgen met je muziek. ‘Always The Sun’ is een track met iets meer pit. De bass komt hier erg goed tot zijn recht, helaas voor de luisteraar houdt dat weer vrij snel op, want ‘Papillon’ is meer een nummer dat het moet hebben van het opzwepende ritme. Keihard zul je met deze track in ieder geval niet gaan. Iets verder op word je getrakteerd op ‘Ancient Garden’, een heerlijk opgebouwd nummer met een bombastisch hoogtepunt. ’The Cube’ is daar ook een goed voorbeeld van. Naarmate je vordert in de tracklist wordt het tempo ook iets steviger. Iets wat best mag met Trance. Het hoeft zeker niet altijd “knuffeltrance” te zijn. De lijst wordt afgesloten met ‘No Way Home’ in de unplugged versie. Het beluisteren van deze cd wordt dan ook afgesloten met heerlijke vocals van zanger Simon Binkenborn en een gitaar. Een juweeltje van de originele ‘No Way Home’ dat al veel eerder in de tracklist stond.
Heel bijzonder is dit album zeker niet. In eerste instantie klinkt het ronduit saai en niet origineel. Je bent dan ook vrij snel geneigd dit schijfje gewoon uit te zetten. Je moet echt even door de zure appel heen bijten tot je wat leuks tegen komt. Tracks zoals ‘Papillon’ en ‘No Way Home’ in de unplugged versie blijven je toch het langste bij. Dit omdat ze er een aanstekelijk ritme hebben wat in je hoofd blijft hangen. De rest van de tracetracks zijn plat en niet vernieuwend. Ronduit saai te noemen. Hoe goed Durand ook is met zijn remixen van golden oldies, zo tegenvallend is zijn eerste artiestenalbum. Zonde, maar omdat dit album zo inspiratieloos is, krijgt het maar 2,5 ster. Misschien de volgende keer beter.
Tracklist:
01. Divine
02. Always The Sun
03. Papillon
04. Into Something
05. Ancient Garden
06. No Way Home
07. The Cube
08. Slow Geisha
09. City Never Sleeps
10. Mouseville
11. The Trigger
12. Silver Key
13. Chaos
14. Dr. Gorgo
15. No Way Home (Unplugged)
Label: Magik Musik Releasedatum: mei 2009
Waardering:
Kijk voor meer muziek in CD's.