CD: Pearl Jam - Ten Deluxe Edition

Joost Melis (Pink_Floyd)
Weinig mensen zullen hem (nog) kennen, Daron Oshay Blaylock. De "kleine" basketbalspeler (1.85) die eind jaren negentig na de draft bij de New Jersey Nets terecht kwam. Begin jaren negentig verruilde hij New Jersey voor Atlanta en floreerde daar richting zijn top. All-Star uitverkiezingen, All-Star Defensive picks, een meester in driepunters, steals en assists; dat was "Mookie Blaylock". Of het nu zijn kwaliteiten of de leuke klank van zijn bijnaam was, een aantal muzikanten vond het reden genoeg om deze naam als bandnaam te nemen na de komst van Dave Krusen. Platenmaatschappij Epic vond het echter wegens juridische aspecten geen handige naam. Als resultaat werd Pearl Jam de uiteindelijke naam van de band.


Dat speelde allemaal begin jaren negentig, net voordat de band met het legendarische album Ten op de proppen kwam. Het zou (terecht) één van de beste platen van dat decennium worden. Samen met Nirvana en Soundgarden zetten ze grunge voorgoed op de kaart. Al werden de heren van Pearl Jam er regelmatig van beticht om te commercieel te handelen, wat dan weer niet altijd goed viel binnen de niche. Commercieel of niet, Pearl Jam is de enige van de grungedinosauriërs die nog overeind staat en niet onverdienstelijk. Toch werd het geniale niveau van Ten nooit meer geëvenaard.

Eddie Vedder en consorten zijn van mening dat hun meest succesvolle album in originele uitvoering niet helemaal tot zijn recht komt en hebben er een kleine make-over aan gegeven. Of eigenlijk heeft Brendan O'Brien dat voor ze gedaan. Het origneel dat opgepoetst werd door Rick Parashar klonk te hol en er gingen een hoop details verloren onder de galm van toen. O'Brien wist er met subtiele wijzigingen een helder, gebalanceerd en sprankelend geheel van gesmeden. De tracks krijgen extra cachet: Vedder's vocalen komen kraakhelder door, sommige gitaarpartijen zijn duidelijker hoorbaar en de nummers raken je nog meer dan dat ze al deden. Gelukkig is dat niet het enige dat Pearl Jam ons aanbiedt, dat zou wel een beetje te commercieel zijn of niet?

Foto door Joost Melis

De heruitgave bestaat er in drie verschillende vormen. De Legacy Edition, die het origineel en de hernieuwde Ten Redux cd bevat. Hierop staan dan tevens zes bonustracks: 'Brother', 'State of Love and Trust', 'Just A Girl', 'Breath And A Scream', '2000 Mile Blues' en 'Evil Little Goat'. Neem je de Deluxe Edition dan wordt je nog eens extra verblijdt met de dvd van de MTV Unplugged opnames. Alles verpakt inclusief mooi booklet. Voor de echte die-hards is er de Collector's Edition, eigenlijk een bacchanaal aan geluidsdragers. Naast de genoemde cd's en dvd krijg je ook nog eens de LP's van de beide mixen, een dvd van het optreden in Seattle in 2002 en een cassettebandje met daarop de originele Momma-Son demo's.

Het kan niet anders gezegd worden dan dat het monstersucces uit de grungejaren nog beter is dan dat het al was. Commercieel of niet, het blijft een fantastisch album en is in deze vorm nog meer de moeite waard.

Label: Epic Datum: Maart 2009 Waardering: