Boek: Isabelle Girard - De kleur van honing
Soms stuit je in je leven op een boek dat je ogen opent, dat je doet beseffen dat je in een 'rijke' omgeving bent geboren en dat je alle kansen hebt gekregen die je je eigenlijk maar kunt wensen. De kleur van honing is zo'n boek. Isabelle Girard tekent het verhaal van Dalila Gerlani op, een meisje geboren in de sloppenwijken van Rio de Janeiro, dat vecht voor haar leven en voor een relatief goed bestaan. Een wake-upcall voor menig Westerse wereldburger.Verlaten
Als vijfjarig meisje wordt Nčnč achtergelaten op een stoeprand in de stad Rio de Janeiro, met haar 21 maanden oude zusje op de arm. Haar moeder, Sandra, vertelt haar dat zij hier moet wachten tot haar vader haar zal komen halen. Echter, vader komt nooit opdagen en Nčnč weet zich geen raad met haar huilende zusje. Uiteindelijk laat ze haar zusje achter bij een mevrouw, waarvan ze de naam noch de achtergrond kent, maar het is voor haar de enige mogelijkheid. Al zwervend over straat komt ze in een weeshuis terecht, waar zij als jongen wordt opgenomen. Hier blijkt helaas dat Nčnč geen echte toekomst zal hebben en met behulp van de tuinman weet ze uit het weeshuis te ontsnappen. Toch is een leven op straat ook geen oplossing en ze weet terecht te komen bij Tia Roberta, een alleenstaande vrouw met een dochter van dezelfde leeftijd als Nčne, die overigens bij Tia Roberta niet haar eigen naam opgeeft, maar als Allesandra door het leven gaat.
Haar dagen bestaan voornamelijk uit poetsen, bedienen en boodschappen doen. Tot ze op een dag met Gabriela, de dochter van Tia Roberta, mee naar school mag. Hier blijkt dat Nčnč zeer leergierig is en daarnaast ook intelligent. Ze maakt niet alleen haar eigen huiswerk zeer succesvol, maar ook dat van Gabriela. Als bij een geluk kan ze op deze wijze een opleiding volgen, zonder ooit een cent te bezitten en ook zonder ooit een eigen boek, schrift of pen te hebben. Alles doet zij op eigen kracht en uit het hoofd, af en toe meekijkend in de boeken van anderen. Het is nu aan Nčnč om zelf een toekomst op te bouwen.
Op 18-jarige leeftijd ontmoet ze Diego, en al snel trouwen de twee, zeer overhaast. Met haar achtergrond als straatkind voelt Nčnč zich aangetrokken door het lot van de moeders en kleine kinderen in de sloppenwijken en ze begint een oppascentrale. Haar doel in het leven is te zorgen dat de nieuwe generatie het beter heeft dan zij het heeft gehad. Nobel en puur uit liefde.
De kleur van honing is een verhaal van sloppenwijk tot redder in nood. Een heel mooi, warm, intens, aangrijpend en wakkerschuddend relaas. Als lezer ben je geraakt door het leven van de kleine Nčnč, geďmponeerd door de vechtlust van de tiener Nčnč en betoverd door de daadkracht van de vrouw Nčnč.
Vertaling
Het boek is door de Belgische schrijfster Riet Vanloo vertaald. Dit is misschien het enige minpuntje waardoor het boek geen vijfsterren-beoordeling heeft gekregen. De vertaling is op bepaalde punten niet helemaal lekker, wellicht zal dit voor Belgen anders overkomen, maar wij Nederlanders ondervinden toch wat vreemde zinsconstructies in het verhaal. Dit is echter dermate ondergeschikt aan het verhaal dat het makkelijk opzij te zetten is. De originele schrijfstijl is erg passend bij het verhaal; de zinnen zijn kort en duidelijk opgeschreven zoals kinderen een verhaal vertellen. Het lijkt op de persoon waarop het verhaal is gebaseerd, Dalila Gerlani, het verhaal zelf aan jou als lezer vertelt. Het maakt dat je onderdeel wordt van het verhaal, niet zomaar aan de zijlijn staat.
Eens in de zoveel tijd heb je een juweeltje in handen, een boek dat aanzet tot nadenken in wat voor gouden nestje wij eigenlijk geboren zijn. Zoals de inleiding al aangaf, is De kleur van honing zo'n verhaal. Naast deze boodschap is het gewoon een heel mooi boek dat zich in een middagje uit laat lezen, en dat komt niet alleen doordat het maar 155 bladzijden telt, maar vooral omdat het verhaal je vastpakt en niet meer loslaat.
Uitgever: The House of Books ISBN: 978 90 4432 307 8 Pagina's: 155
Waardering:
Kijk voor meer boeken in Boeken.