CD: Machine Head - The Blackening S.E.

Phedre77
Machine Head heeft alweer bijna twee jaar geleden zijn zesde en tot nu toe meest recente studioalbum uitgebracht. The Blackening is het meest succesvolle album van deze heavy metal band. En terecht. Het is een knalharde set nummers, die nog een geheel vormen ook. Nummers als 'Aesthetics of Hate', 'Now I Lay Thee Down' en 'Halo' blijven bij en het valt op dat zanger en oprichter Robb Flynn zowel het betere schreeuwwerk als een beheerste zangstem in huis heeft. Op dit album worden de rapinvloeden, waar de band veel kritiek op kreeg bij twee eerdere albums, weggelaten. Al met al gewoon een prima metal plaat.

S.E.
In 2008 is er een nieuwe, special edition van'The Blackening uitgebracht. Deze bestaat uit een fraai vormgegeven uitklapbare driedubbele cd-houder van pseudo antiek, zwart papier, waarop in wit en grijs meerdere ouderwetse duivelsvoorstellingen zijn afgebeeld. Naar verluid reproducties van metalen gravures uit de vijftiende eeuw. Ziet er prima uit (maar dat verdraaide lyrics-boekje blijft er maar uit donderen...).

Archeologisch naslagwerk
Naast de originele cd, zoals hierboven heel kort besproken, tref je in de special edition nog twee platen aan. Allereerste een B-sides/ Rarities collectie (1994-2008). Hierop staan 13 nummers, waaronder covers, een live stukje en een paar demo's. Een paar van de covers zijn erg leuk, zoals 'Hallowed Be Thy Name' (Iron Maiden) en 'Negative Creep' (Nirvana). Opmerkelijk is het nummer 'Colors', naar verluidt geschreven door Ice-T. Ik kende de raps alleen van The Burning Red en daar vond ik ze wel sterk. Hier niet zo, helaas. Al met al is deze cd een soort archeologisch naslagwerk van Machine Head. Er staan zeker goede nummers op, maar het is nogal fragmentarisch en kent ook beduidend mindere tracks.


Live
Ten slotte zit er dan nog een dvd in het pakketje. Het menu geeft twee opties: live of video's. De live optredens zijn geschoten tijdens With Full Force 2008, Rock in Rio 2008 en Download 2007. De registraties zijn duidelijk en de band is goed op dreef, maar doordat de cameravoering nogal saai is en het geluid bewerkt lijkt (geen publiek te horen bijvoorbeeld) wordt het niet echt opwindend. Gewoon leuk om de rockers ook eens te zien. Sterker zijn de live-opnames van Burn My Eyes 10th Anniversary. In 2004 deed Machine Head hun hele debuutalbum nog een keertje live over in Philadelphia. Cool idee! Zag er strak en heftig uit.
Dan de music video's. 'Halo', 'Now I Lay Thee Down' en 'Aesthetics of Hate' komen voorbij, alle voorzien van een vrij flauwe 'making-of'. Ondanks dat ze in Halo en NILTD hun best hebben gedaan met greenscreens en kostuums, doen die clips een beetje amateuristisch aan. Terwijl AoH lekker simpel is gehouden: alleen een stel headbangende metals + fans in een oude loods. Werkt toch beter (zeker als er kennelijk weinig budget is voor de 'echte' videos). Leuk om een keertje te bekijken, maar meer niet.

Alles bij elkaar een mooie uitgifte, maar de oorspronkelijke cd was al het neusje van deze dikke zalm.


Label: Roadrunner Records Releasedatum: 15 oktober 2008
Waardering reguliere cd: Waardering S.E. cd: Waardering dvd: