Festival: Le Guess Who in Utrecht

Joost Melis (Pink_Floyd)
In 2007 vond de geboorte van een nieuw festival plaats, Le Guess Who? in Utrecht. Het was specifiek gericht op de Canadese muziekscene en bands als MSTRKRFT en Black Mountain passeerden de revue. Wegens succes heeft het festival een vervolg gekregen en dit jaar groeide het evenement uit naar vier dagen en drie podia. Naast de kwantitatieve groei is ook het onderzoeksgebied uitgebreid. Le Guess Who bleef niet in Canada (met Montreal als hofleverancier dit jaar) hangen, maar stak ook zijn hoofd over de grens richting Baltimore en New York.


Naast muziek was er ditmaal ook nog wat ruimte voor film en kunst. Illustrator Jack Dylan hield een masterclass en een tentoonstelling van zijn posterontwerpen in de Domstad, terwijl de waarschijnlijk bekendste act van het festijn haar regiedebuut vertoonde. Melissa auf der Maur (juist, de bassiste van Hole en Smashing Pumpkins) presenteerde haar 3D-project 'Out Of Our Minds', dat bestaat uit een fantasievolle film, een stripboek en een soundtrack. Zij headlinede de eerste avond van het festival in Tivoli de Oudegracht. Na drie jaar afwezigheid wegens contractuele beslommeringen kon de ranke bassiste haar uit de kluiten gewassen instrument eindelijk weer op de podia bedienen. En dat liet ze merken, vrolijk en intens rockte deze rockchick pur sang erop los. Haar rossige haren zwierden lustig in het rond gedurende het stevigere materiaal van haar niet onverdienstelijke debuutalbum. En ook het nieuwe werk kon bekoren. Diezelfde avond werden Ekko en Tivoli de Helling respectievelijk in singer-songwriter/americana en death-metal sferen gehuld.

Melissa auf der Maur

Vrijdagavond was De Helling de enige lokatie van betekenis. Hier tekende de Baltimoorse Jana Hunter voor de opening en kon men al vroeg in psychedelische sferen geraken met het optreden van Beach House. Qua uitstraling en podiumperformance ver onder de maat, maar het trio produceerde daarentegen esotherische soundscapes die met het laatste weekend legale paddoverkoop niet misstond. Het gemêleerde gezelschap Pas Chic Chic vervolgde de avond met een mix van Franse chansons en uitermate geschikte jaren zeventig pornomuziek. De band Dragons of Zynth gooide het over een energiekere boeg en probeerde de zaal wat op te peppen. Funk, rock en soul in de mangel waar soms een vlaagje Tricky doorheen steekt. Afsluiter Telepathe is ook gelieerd aan TV on the Radio en mocht het nachtelijke uurtje voorzien van hun vervreemde spookachtige drone en synthcreaties.

Dragons of Zynth

Zaterdag maakte het festival in de Oudegracht haar naam even waar. Wegens het uitvallen van Hayden was de programmering omgegooid en bij het missen van de flyers met de nieuwe tijdsindeling was het echt even raden naar welke band je stond te kijken. De feestelijkheid van Think About Life werd naar een vroeg tijdstip geslingerd, waarna Clues met zijn allen op het kleine podium stonden gepropt. Tussen de pogingen om nog enigzins coherent over te komen moesten de bandleden uitkijken voor vliegende potten, gitaarhalzen en meters bekabeling die elk nummer uitgewisseld werd. Een ratjetoe die niet echt kon boeien helaas.

Land of Talk

Land Of Talk maakte dit gelukkig goed. De motor was in ieder geval geölied en Elizabeth Powell toonde zich een begenadigde zangeres. Interessante rock met een alternatief randje.

Nog alternatiever ging het er aan toe bij torngat. Pietro D'Amato (Arcade Fire, Bell Orchestre) trok een hele trukendoos open bij het gebruik van zijn Franse hoorn en produceerde hiermee een scala een prachtige geluiden. Bijgestaan door een Würlitzer, electronica en percussie wordt een sterk staaltje post-rock neergezet.

torngat

Het is uiteindelijk aan The Stills om het geheel in Tivoli de Oudegracht af te sluiten. Misschien bij sommigen nog bekend van hun debuut 'Logic Will Break Your Heart' en de succes-single 'Still In Love Song'. De poprock is sindsdien wat grilliger gaan klinken en op de planken maken de heren er een heuse rockshow van vol muren van gitaar en geschreeuw. Bevlogen razen ze over het podium heen, maar zetten tegelijkertijd een goede en strakke show neer. Een lekker toetje.

The Stills

Wie nog niet genoeg gehad had kon in De Helling de nachtelijke uren doorbrengen waar volgens planning rond zes uur 's ochtends de laatste klanken uit de speakers zouden stormen.

Le Guess Who is wederom een geslaagde editie rijker, op naar de derde editie.

Foto's door Joost Melis