Boek: Leontien van Moorsel - De rit van mijn leven
Zouden de ouders van Leontien van Moorsel op die 22ste maart in 1970 ooit een seconde hebben gedacht dat ze met hun jongste telg zoveel hoogte- en ook dieptepunten zouden doormaken? Ongetwijfeld niet, en dat is maar goed ook. Als je als ouder zou weten dat je kind door zulke diepe dalen zal moeten gaan om tot hoge pieken te reiken, zou je er misschien nooit aan beginnen. De rit van mijn leven laat niet alleen het verhaal van de wielrenster zelf horen, maar ook dat van haar familie, haar partner en diens familie en haar beste vriendin Daniëlle Overgaag. Het resultaat is een open relaas over de carrière van Neerlands succesvolste wielrenster tot nu toe. Al deze gesprekken zijn door Marjolein Hurkmans -journalist bij dagblad De Telegraaf- omgezet in een mooie biografie.Open en Ontwapend
De rit van mijn leven is een open en ontwapenend boek. Dit is mede te danken aan de openheid waarmee Leontien, Michael en hun de familie en vrienden over de jaren van 'Tinus' spreken. Ze sparen de sportvrouw niet (en zij zichzelf ook niet). Als zus Wilma vertelt hoe Tinus het gezinsleven terroriseerde en iedereen naar haar pijpen liet dansen, voel je enerzijds de ergernis van de oudere zus. Anderzijds klinkt er ook veel liefde in door. Dat topsporter worden egoïstisch is, wordt maar al te goed duidelijk. Toch heeft niemand spijt van het leven dat zij met Leontien hebben gehad. Met veel liefde hebben zij zich aan haar carrière gewijd. En nu... nu is het tijd voor de nieuwe Tinus: geliefde, moeder, (schoon)dochter, zus, tante en daarnaast ook nog zakenvrouw. Het boek laat het allemaal voorbij komen.
'Tinus' met haar Olympische vangst
Als een trein
Het verhaal van Leontien is al redelijk bekend. Hoe zij tot grote hoogte reikte, diep viel om vervolgens weer op te krabbelen om tot nóg grotere hoogte te komen. De periode van haar anorexia wordt in het boek heel open besproken (met gewichten en al). Tinus wordt niet gespaard. Wanneer je eenmaal in het boek bent begonnen, kun je niet meer stoppen. Gelukkig is 208 pagina's ook goed in een middagje uit te lezen en kun je toch nog op tijd naar bed.
Bij tijd en wijle 'hoor' je Leontien en haar familie bepaalde zinnen letterlijk zeggen, af en toe in het heerlijk, typische Brabantse dialect. Woorden en zinnen als 'ons mam' en 'je zal maar aan de rees raken tijdens een wedstrijd' zijn maar enkele voorbeelden van de 'gewone' manier waarop het verhaal is opgetekend. Het is geen gekleurd beeld, het is geen literatuurwerkstuk. Het is wat het is: het verhaal van onze Tinus.
Het boek kan zeker van waarde zijn voor jonge sporters, die er alles voor over lijken te hebben om de top te bereiken. Leontien geeft zeer duidelijk aan waar de valkuilen zitten. Ook voor jonge meiden met anorectische problemen kan het een waardevol onderdeel van bewustwording en weg naar genezing zijn. Al geeft Leontien zelf ook ruiterlijk toe dat écht genezen van anorexia niet mogelijk is.
Uitgever: Dutch Filmworks ISBN: 9789085105893 Pagina's: 208
Waardering:
