CD: Hellsongs - Hymns In The Key Of 666

Claudia (KickassClaudia)
Lounge metal. Het staat er echt, Hellsongs maakt lounge metal. Dit Zweedse trio, bestaande uit Kalle Karlsson, Harriet Ohlsson en Johan Bringhed, heeft zich gebogen over een aantal metal-klassiekers en hun eerste album Hymns In The Key Of 666 (voor de oplettende lezer: de titel is inderdaad een referentie aan Stevie Wonder's Songs In The Key Of Life) is het resultaat.




Bij lounge metal moet ik eigenlijk meteen denken aan de meester van de geloungede covers, Richard Cheese. Karlsson, echter, is Hellsongs begonnen met een heel andere insteek dan de inmiddels beruchte Dick.
Na het horen van Zwan’s lo-fi versie van 'Number of the Beast', de Iron Maiden klassieker, besloot de gitarist om meer nummers aan een zelfde soort behandeling te onderwerpen en in 2004 was Hellsongs een feit. Heavy metal-liefhebber Karlsson kiest de nummers en zangeres Ohlsson verzorgt de ongebruikelijke arrangementen met verrassend resultaat.

Iron Maiden is de favoriete band van Karlsson en dus opent het album met 'The Trooper', de eerste van twee Maiden covers op Hymns in the Key of 666. En meteen wordt de bijzondere insteek van deze band duidelijk. De versie van Hellsongs klinkt wat ijl en vooral heel erg tragisch. Met dit nummer is de toon van de plaat ook meteen gezet. Bij sommige nummers duurt het even voordat je je realiseert naar welke klassieker je luistert, bij andere heb je meteen door waar je het moet zoeken.

Ook het tweede Maiden nummer, 'Run To The Hills' klinkt fantastisch. Ook deze Maiden versie krijgt iets tragisch, maar het nummer wat er vooral uitspringt, is Black Sabbath's 'Paranoid'.
Ik heb zelden een verontrustendere versie gehoord van dit nummer en er zijn ontelbare versies van opgenomen door de meest uiteenlopende bands, dus dat wil wat zeggen.

Verder neemt Hellsongs onder andere 'Symphony of Destruction' van Megadeth, 'Blackened' van Mustaine's vrienden Metallica en 'Thunderstruck' van AC/DC onder handen. Ook staat er wat haarmetal op deze plaat in de vorm van 'Rock The Night' van Europe en 'We're Not Gonna Take It' van Twisted Sister.




De uiteindelijke selectie van de nummers is soms wat verrassend, haarmetal VS heavy metal, maar het resultaat is niet te versmaden. Wat opvalt is dat de originele nummers de lounge metal behandeling over het algemeen goed doorstaan, wat je doet denken dat het niet voor niets klassiekers binnen het genre zijn.
Ik zal deze plaat nog veel draaien, niet alleen om een glimlach bij de metalmannen los te pulken, maar ook om gematigde gezelschap ongemerkt naar Slayer te laten luisteren.


Label: Lovely Records Releasedatum: 18 juli 2008
Waardering: