DVD: Moordwijven
Over anusbleek, roze Hummers, en huurmoordenaars
Want dat is eigenlijk waar het bij Moordwijven op neer komt. Dick Maas heeft een hoop generaliseringen over Hummer-rijdende, PC-Hoofstraat-shoppende, in Laren-wonende verveelde vrouwen op een hoop gegooid en daar een film over gemaakt. Die film gaat over de drie vriendinnen Estelle (Hadewych Minis) , Kitty (Bracha van Doesburgh) en Nicolette (Sanne Wallis de Vries) die duidelijk leven op de zak van hun steenrijke echtgenoot. Zelf verdoen ze hun tijd met het vechten om de duurste handtasjes, de strakste facelift, en – wat een lol – de bleekste anus. En wanneer de vriendinnen er achter komen dat Kitty’s echtgenoot druk bezig is met het sabbelen aan een groener blaadje, besluit het trio een huurmoordenaar in de hand te nemen. Scheiden is natuurlijk geen optie, Kitty is immers niet in gemeenschap van goederen getrouwd. Dit laten vermoorden van manlief blijkt iets meer voeten in de aarde te hebben dan verwacht, en wat volgt is een tamelijk voorspelbare exercitie van flauwe slapstick.
Eigenlijk gewoon oer-Hollands slecht
Het idee achter de film mag dan leuk zijn, de uitwerking er van is dat allerminst. Dick Maas, het brein achter de bekende vaderlandse pareltjes als de Flodder-trilogie, De Lift, en vooral niet te vergeten Amsterdamned, levert met Moordwijven een te gemakzuchtige en te flauwe film af. Het evenwicht is zoek, de eerste helft van de film gebeurt er eigenlijk niets, om daarna gevolgd te worden door een ongeloofwaardige hoeveelheid vreemde gebeurtenissen. Een ander punt waarop de film niet in evenwicht is, is het ontbreken van de borsten van Sanne Wallis-de Vries. Hadewich Minis en Bracha van Doesburg zijn niet te beroerd om hun vrouwelijk schoon, hoewel compleet overbodig, tentoon te spreiden, waarom moeten we die van Wallis-de Vries dan missen? Met haar wat onwennige spel valt ze sowieso al uit de toon, waarbij ook gezegd moet worden dan de acteerprestaties van de rest van de cast oer-Hollands slecht is.
Te uitvergrote stereotypen
Nee, ondergetekende heeft echt geen vooringenomen mening tegenover Nederlandstalige films, maar Moordwijven kan het gewoon echt niet waarmaken. De kritiek op de ongebreidelde consumptie van de verwende huisvrouwen is veel te onsubtiel. De stereotypen worden op een dusdanige manier uitvergroot dat het soms gewoon te absurd wordt om nog grappig te zijn, hoe schattig Kitty dan ook mag zijn achter het stuur van haar roze Hummer. Toegegeven, gaandeweg ontwikkelt de kijker wel wat sympathie voor die lieve Kitty en haar bloeiende liefde voor de misvormde huurmoordenaar Cliff (Kees Boot) die met zijn voorliefde voor Cliff Richards nog een enigszins leuke rol heeft. Maar op de een of andere manier blijft het gevoel hangen dat de film niet alleen leuker, maar ook veel scherper had gekund. Hoewel er wel gezegd moet worden dat Dick Maas en zijn cameraman wat geslaagde keuzes hebben gemaakt wat betreft de camerastandpunten en de kleurrijke shots waarmee de levensstijl van rijk & beroemd wordt vastgelegd.
Wel een Maybach in de prak rijden, maar een goeie film...
Nee, de bloopers die op de dvd zijn te vinden zijn leuker. Dick Maas verklaart zich in de uitgebreide Making-Of nader, en daarbij zijn nog wat leuke beelden van achter de schermen toegevoegd. Wie dan nog geen genoeg heeft kan nog genieten van Di-Rects videoclip van Bring Down Tomorrow. Maar toch is het jammer dat Dick Maas niet uitlegt waarom hij nou niet gewoon een iets betere, iets leukere, iets geslaagdere film heeft afgeleverd. Want als je het budget hebt om een Maybach uit de bocht te laten vliegen had dat er toch ook nog wel vanaf gekund?
Label: Warner Bros. Home Entertainment Releasedatum: Mei 2008
Kijkwijzer:
Waardering film:
Waardering extra's: