DVD: Foo Fighters - Hyde Park
Eigenlijk drukt Dave Grohl het na het opzwepende 'All My Life' zelf al kort samenvattend uit: "Fucking Hyde Park, Fucking 85.000 people...Fucking sold out!" In Nederland roepen de liefhebbers van deze band "Fucking eindelijk de dvd"Het is alweer twee jaar geleden dat Grohl deze woorden al kauwgom kauwend uitschreeuwde in Londen. 17 Juni 2006 was het moment dat de Foo Fighters voorgoed bij de grote jongens gingen horen. Het feit alleen al dat de Foos de avond als headliner stonden en Queens of the Stone Age, Juliette and The Licks en Motörhead zich als veredeld voorprogramma aandienden.
Als Motörhead icoon Lemmy Kilmister dan nonchalant het podium opklimt met een peuk tussen zijn vingers en 'Shake Your Blood' meezingt voel je je als band ook best groot. Nog groter groei je echter als Brian May en Roger Taylor je flankeren bij de uitvoering van 'Tie Your Mother Down'. Bij deze uitvoering grijpt Taylor Hawkins zelfs de microfoon en blijft Grohl aan de gitaarsnaren gekluisterd.
Buiten deze gastoptredens blijft het een echte Foo Fighter-show. Skin and Bones materiaal was nog niet echt uitgekristalliseerd in 2006 dus hielden de heren het bij een full-on rockshow waarin de electrische gitaar en de beukende drums van Hawkins de overhand namen. FF-anthems zoals 'In Your Honor' en 'All My Life trappen het oversized rockfestijn af en worden opgevolgd door ondermeer 'Breakout', ''My Hero' en 'DOA'. Grohl en consorten lijken wel 'kids in a candy store', zo gelukkig staan ze erbij. De set wordt op de dvd afgesloten met 'Monkey Wrench', het Queen-onderonsje en 'Everlong'. Die laatste wordt, net als op Pinkpop een paar weken geleden, in de intiemere variant uitgevoerd. Grohl staat solo temidden van het publiek met zijn gitaar terwijl de groene lasers over het publiek heen scannen. Alleen het laatste refrein wordt er in de originele vorm uit geknald en vormt daarmee een abrupt eind van een intens optreden.
De kwaliteit van de dvd is niet helemaal zoals je het tegenwoordig mag verwachten. Het geluid is nogal vlak neergezet en is vergelijkbaar met de "concert hall" optie van je equalizer. De vlakte leidt ertoe dat de intensiteit moet inboeten en de energie bij lange na niet 1 op 1 wordt overgedragen. Het gitaar- en percussiewerk komt redelijk goed naar voren, maar de zang is behoorlijk teruggedraaid. Verder bevat de schijf helaas geen extra's. Echte Foo-fans zullen de dvd al lang wel in huis hebben aangezien deze in andere landen in 2006 al het levenslicht zag. Het blijft een bevredigende registratie van een groots optreden, maar het had een stuk beter gekund.
Label: SonyBMG Datum: Mei 2008 Waardering:
