CD: Aimee Mann - Smilers
De titel heeft echter weinig weerslag op het aanwezige muzikale materiaal. Aimee Mann beschrijft hier voornamelijk personages die het dubbeltje op zijn kant hebben gezien en waarvan de verkeerde kant ook nog wel eens boven kwam te liggen. Karakters die naar de essentie in het leven zoeken middels drank, televisie, weglopen van keuzes in het leven of personen die geluk zoeken in rijkdom. Mensen die later vanuit de goot ook wel eens "Fuck You! Smilers" roepen wellicht.
Twee jaar heeft deze getalenteerde en doorgewinterde singer-songwriter er over gedaan het album vorm te geven en is ditmaal na het conceptalbum The Forgotten Arm afgestapt van het conceptidee. De dingen die ze schreef vielen door de tijd heen als een puzzel in elkaar en tijdens de repetities afgelopen jaar werden de puntjes op de "i" gezet. Ook de eenzame leegtes die ze op eerdere solo-albums profileerden zijn naar de achtergrond verdrongen en ingewisseld voor een voller en grootster geluid. Door toevoegingen van trombone, trompet, saxofoon, violen en cello's worden de lege hoeken opgevuld en de composities aangedikt.
Door het schrijven van de uiterst succesvolle soundtrack van Magnolia (Oscar-, Golden Globe- en Grammy-nominaties) heeft ze haar pijlen kunnen richten op het imaginair schrijven. Het autobiografische aspect is niet meer haar eerste uitgangspunt (al is '31 Today' wel op haarzelf gericht). Zo gaat de folky opener 'Freeway' over een drugsverslaafde die naar Los Angeles vertrekt om met zijn verleden te breken. In 'Phoenix' en 'Looking For Nothing' worden belangrijke vragen in het leven aangesneden en begeleidt met grijze, sferische muzikaliteit die Mann eigen is. Haar heerlijke, donkere stem maakt het op zo'n moment helemaal af. Meer drugs, problemen en melancholiek vullen deze beladen plaat die Aimee anno 2008 nog steeds op de kaart houdt. Opzetten bij een fikse onweersbui.
Label: SuperEgo Records Datum: Mei 2008 Waardering:
