CD: Brainpower - Hart / Hard
Dat Brainpower zijn strepen in de Nederlandse hiphop-scene heeft verdiend moge duidelijk zijn. Na het wereldje te zijn binnen gekomen met de sterke debuutplaat Door Merg en Brain, brak hij pas echt goed door bij het grote publiek met de opvolger Verschil Moet Er Zijn en diens monsterhit 'Dansplaat'. Hoewel Brainpower hier veel roem en optredens mee vergaarde, zorgde dit wel voor een steeds groter wordende kloof tussen hem en zijn hiphop-fanbase. Met het aardige derde album Even Stil wist hij ondanks boombapknaller 'Pro' deze kloof nauwelijks te dichten, mede door het poppy geluid van nummers als 'Alles'. Brainpower lijkt al jarenlang op twee poten te hinken. Met Hard & Hart heeft hij zijn twee kanten opgesplitst.
Hard
Op Hard manifesteert Brainpower zich als een sterke emcee met een scala aan flows en een groot vocabulaire. Inhoudelijk staat op Hard de kwaliteit van de rapper Brainpower centraal en het gebrek aan kwaliteit bij alle anderen. Deze brag&boast-stijl is niets nieuws in de hiphop. Al sinds het begin van de stroming weten rappers met hun machomentaliteit een sterk verheven gevoel bij de luisteraar los te maken. Helaas schort het daar een beetje aan bij Brainpower. In plaats van de bully die eens even de dienst komt uitmaken, komt Brainpower eerder over als het gepeste jongetje in de klas die vanuit een hoekje met alle macht van zich af probeert te bijten, maar daar nauwelijks in slaagt. Op Hard neemt dit apatische vormen aan. Brainpower probeert zich zó ontzettend te bewijzen, dat het hem simpelweg niet lukt. Zijn kwaliteiten als rapper ten spijt.
Veel nummers zijn zowel op muzikaal gebied als op rapgebied zeker niet heel slecht, maar na een stuk of tien nummers in alle mogelijke bewoordingen gehoord te hebben hoe goed én hoe ‘echt’ de beste man wel niet is, boeten zelfs waarheden als “underground blijven blijkt de meest commerciële move” aan overtuigingskracht in. Misschien was het juist daarom toch beter geweest om van Hard en Hart een meer gevarieerde, maar goed uitgebalanceerde enkele cd samen te stellen. Daarvoor staat er namelijk wel genoeg kwaliteit op beide albums. Op Hard staan een aantal sterke tracks, waaronder opener 'Roeping'. Een echt opschepnummer, net als 'Weg'. Beide nummers zijn voorzien van een hele harde beat en Brainpowers agressieve afbijtcampagne komt op deze tracks het best tot zijn recht. Ook de heerlijke mellow boombapbeat van 'Zo Ben Ik' wordt door Brainpower opgevuld met opschepperij. Als hij het qua inhoud bij dit drietal nummers gehouden had, was hij er waarschijnlijk nog best mee weg gekomen. Helaas worden deze spaarzame hoogtepunten flink ontsiert door een overmacht aan véél mindere tracks. Single 'Boks Ouwe' bijvoorbeeld, een semi-grappig nummer vol met afgezaagde one-liners. Tot overmaat van ramp wordt en passant de hulp van de PartySquad ingeroepen, wat resulteert in het abominabele 'Drama In De Tent'. Een nummer dat het ongetwijfeld goed zal doen bij het TMF-publiek.
Hart
Hoewel ook Hart zijn zwakke momenten kent, is dit album een stuk beter te verteren dan Hard. De inhoudelijke teksten sluiten beter aan bij de woordkunstenaar Brainpower. Dit wordt al duidelijk bij de opener en tevens titelsong 'Hart', waarin zijn liefde voor het genre hiphop goed duidelijk wordt. In het daaropvolgende 'De Elementen' wil hij deze boodschap nogmaals duidelijk maken, maar doet hij dit op een hinderlijke beat met dito vocalen. Meteen erna volgt een bijzonder nummer, 'Wees Niet Bang', met cabaratier Freek de Jonge. De twee raken met hun teksten precies de juiste snaar en zijn welhaast poëten die hun gang mochten gaan op een mooie, ingehouden beat van SirOJ. Op 'Eigen Werk' is het weer eens tijd voor Brainpower om lekker over zichzelf op te scheppen, ditmaal op een, moet gezegd, lekkere boombapbeat. En dat is een belangrijk punt waarop Hart en Hard van elkaar verschillen. De beatkeuze is op eerstgenoemde een stuk beter. Waarin de twee albums wel in overeenkomen is de grote wisselvalligheid. Zo worden op Hart sterke tracks als 'Je Kent ’T Wel (De Game)' en het reminisce-nummer 'Mellow & Memorabel' afgewisseld met clichématige en overdreven hommages aan beide ouders ('Ode Aan Me Mama', 'Zo Vader Zo Zoon') en aan de hiphop in het algemeen ('Old Skool Eer'). Omdat op Hart de missers minder overheersen als op Hard is het toch een niet onaardig album geworden, maar ook niet meer dan dat.
Tracklist Hart:
1. Hart
2. De Elementen
3. Wees Niet Bang met Freek de Jonge
4. Eigen Werk
5. Ode aan Me Mama
6. Je Kent 't Wel (De Game)
7. Als Jij Er Niet Bent met Hind
8. Old Skool Eer
9. Mellow & Memorabel
10. Zonnestraal
11. Ik Praat Tegen Jou met Lloyd de Meza
12. Dingen
13. Zo Vader Zo Zoon met Gert Mulder en Candy Dulfer
14. Ziel van de Cultuur
Tracklist Hard:
01. Roeping
02. Boem
03. Weg
04. Rivi op de Mic
05. Prestige
06. Spit '88
07. Drama in de Tent met The Partysquad en DiceCream
08. Drive
09. Boks Ouwe
10. Kan de Kick Iets Harder met DiceCream
11. Vooruitzichtloos
12. Hey Hey met Sjaak en T-Slash
13. Zo Ben Ik
14. Hard met Deams
Label: Pias Records Releasedatum: 14 april 2008
Waardering Hart:
Waardering Hard: