CD: The Germans - Elf Shot Lame Witch

Joris (Scylla)
Op muzikaal gebied lijkt het onze zuiderburen af en toe wel met de paplepel te zijn ingegoten, want hoe ze ook hun best doen in Tilburg en Den Haag, Hollands glorie steekt toch ietwat vaal tegen de kleurrijke Belgische bands als Soulwax, dEUS, K’s Choice, Zita Swoon en Ozark Henry. Nu is het tegelijkertijd wel zo dat genoemde bands toch enigszins gedateerd zijn: het leek even of de Vlaamse popgolf voorbij gedenderd is. Maar nu zijn daar dan The Germans: een vierkoppige band uit het pittoreske Dikkelvenne, die met hun debuutplaat Elf Shot Lame Witch een waar Ardennenoffensief inzetten.

Net als enkele van hun genoemde Belgische collegae zoeken deze vier jonge Vlaamse kornuiten de grenzen op van de hedendaagse rockmuziek. Het album staat vol met een twaalftal onconventionele noiserocksongs die niet allemaal even mals te verteren zijn. Openingsnummer 'Waiting for the Band' ligt dan op een enkele schreeuwerige uitval na nog wel plezierig in het gehoor, en ook de prachtige ballad 'Bones' maskeert het rauwe krautrockkarakter van deze Vlamingen. Een snel rock ’n roll feestje met 'Your dna', zwaarmoedig en wisselvallig schreeuwwerk bij 'Witch', The Germans laten direct zien dat ze een veelzijdige band zijn. Ook het rustieke 'Caroline Daisy' verdient aparte vermelding, met haar sfeervolle en goed geplaatste opbouw. Het nummer 'Dog' illustreert nog het beste wat deze frisse nieuwe Vlaamse lichting zo bijzonder maakt: een prachtige dissonante chaos die uiteindelijk als een kat met negen levens altijd wel op zijn pootjes terecht zal komen. Het veelsoortige geluid wat Elf Shot Lame Witch met zich mee brengt klinkt tegelijkertijd schrijnend pijnlijk als bloedstollend mooi. Sommige ontoegankelijke barrages van lawaai vragen wel het één en ander van de luisteraar en stalen zenuwen zijn ook geen overbodige luxe bij deze donkere muzikale queeste. Maar wat niet vaak voorkomt bij een debuutalbum is dat het album een coherent geheel vormt: de plaat is gewoonweg helemaal af. Met het spetterende einde ('1000 Days') vatten The Germans hun plaat nog even op de valreep samen: subliem.


Het is moeilijk om op Elf Shot Lame Witch een misplaatste song te ontdekken. 'Pornographic Blue' valt op het eind nog het meest uit de toon: dit nummer, wat ook al op eerdere demo’s te vinden was, moet dan ook meer als een bonustrack gezien worden. En ook is het niet helemaal onwaar dat er een hoop ontspoorde herrie te vinden is op Elf Shot Lame Witch. Maar wanneer The Germans hun jeugdig enthousiasme weten te beheersen, mogen we nog een hoop gründlichkeit verwachten van deze veelbelovende Vlamingen.


Label: Munich Records Datum: 18 Maart 2008 Waardering: